Κείμενο – Φωτογραφία: Νικόλαος Μαθιουδάκης
Αλικεύρα!
Παραθαλάσσιος μικρός Κόλπος στην περιοχή και νότια της Εθιάς Αστερουσίων !!!!!Απέχει από την Εθιά περί τα έξη χιλιόμετρα σε ένα μικρό και δύσβατο μονοπάτι που σήμερα έχει χαθεί και έχει καλυφθεί από τις ακγαραθιές τις αστιβίδες τους θύμους και τους ασπαλάθους !!
Ένας τόπος που αποτελούσε για τους χωριανούς τους καλοκαιρινούς μήνες τόπος αναψυχής για ολιγοήμερες διακοπές και όχι μόνο !!!
Οι αναμνήσεις όλων πολλές και η χαρά μας στα παιδικά μας χρόνια να μας πάρει ο πατέρας μας να κατέβουμε στην θάλασσα. Ένας γραφικός τόπος με την πελώρια σπηλιά που υψώνετε στην άκρη της παραλίας και αρκετά μεγάλη αλλά και χώρος για την φιλοξενία πολλών !!!
Ο τόπος της αλικεύρας αποτελεί και σήμερα καταφύγιο για τους ψαράδες με το φυσικό μικρό λιμανάκι που σχηματίζετε και με ένα μικρό μώλο θα έλεγα, απο φυσικά βράχια που είναι μέσα στην θάλασσα και το προστατεύουν !!
Συνήθως τούς καλοκαιρινούς μήνες η προσέλευση ήταν καθημερινή τότε που συνήθιζαν οι βοσκοί με την λήξη της εγκαλικής περιόδου να κατεβάζουν και να πλύνουν τα πρόβατα τους, αλλά εκτός αυτού και να μαζέψουν αλάτι από τις διάσπαρτες φυσικές αλυκές για τις σπιτικές ανάγκες της χρονιάς !!!!
Δίπλα και αριστερά λίγα μέτρα από την σπηλιά στα βράχια τρέχει νερό πόσιμο μικρής ποσότητας μέσα σε μια μικρή γούρνα που έχει χρόνια φθιαχθεί και μπορεί κάποιος να ποιεί νερό, λίγο βλυχί βέβαια αλλά πόσιμο !!
Ανακαλύφθηκε από τίς μέλισσες που καθόταν και ρουφούσαν τις σταγόνες νερού που ανάβλυζαν στην άκρη του βράχου που επικοινωνούσε με την θάλασσα !!!
Απέναντι από την αλικεύρα και προς την Εθιά υψώνονται οι κατακόρυφοι γκρεμοί τα φρούδια του ”Πισκόπου” όπως είναι η ονομασία τους και μέσα σε αυτά βρίσκουν καταφύγιο οι σκάρες του γιαλού και όχι μόνο !!!
Ένας τόπος γενικά που σου προκαλεί δέος και θαυμασμό για τίς άγριες και φυσικές του ομορφιές που εκτός και γύρω απο την αλικεύρα ,ποιό ανατολικά και σε μικρή απόσταση, είναι η μαγευτική παραλία ”Ασπες”ένας τόπος με μεγάλη δημοσιότητα για την φυσική του μαγευτική ομορφιά, τίς σπηλιές το πρασινογάλαζο νερό και με τις μικρές αμμώδεις και πεντακάθαρες παραλίες !!!!
Εκεί στην παραλία της αλικεύρας κάποιο καλοκαίρι ήταν με άλλους χωριανούς και ο Μανώλης Λουλάκης ο ποιητής !!
Όπως καθότανε στην άκρη στην αμμουδιά έπιασε με τα χέρια του μικρά και μεγάλα τσουρλάκια και μεγαλύτερα ”χοχλάκους” της θάλασσας και τα γυρνούσε από την μια χέρα στην άλλη και κάποια στιγμή συλογιζόμενος όπως ειχαν σμιλευτεί απο την θάλασσα είπε στην παρέα :
Προσέξετε τα βρε παιδιά, αυτά τα χοχλαδούλια,
μεγάλες πέτρες πέσανε, από πάνω από τα φρούδια
Και κτύπαντα η θάλασσα, και λάλουντα το κύμα
και απο μεγάλα πούσανε, πόσο μικρά επομείνα!!
Σήμερα η πρόσβαση γίνετε περισσότερο μέσω δια θαλάσσης που είναι και ποιο εύκολη, και η ποιο κοντινή απόσταση είναι από τον παραλιακό οικισμό των τριών Εκκλησιών !!!
Αξίζει η επίσκεψη και οι ολιγοήμερες διακοπές σε όσους το αποφασίσουν !!
