Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης
“ΑΚΟΥ ΧΤΥΠΟΥΣ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ……
….άκου τσι κι επά κοντά”, έλεγαν μια φορά οι εδώ.
Δεν είναι τελικά παιχνίδι του “Σουλτάνου” οι αμφισβητήσεις της κυριαρχίας των νησιών.
Είναι η εφαρμογή της νέας “τροπολογίας” του Διεθνούς Δικαίου (ποιος το λογαριάζει;), που μας γυρίζει πίσω στις Αυτοκρατορίες και μεταφράζεται και πάλι στα απλά Κρητικά “απού μπορεί κι απάνω ν του”.
Η ιστορία με την Ουκρανία πολύ φοβούμαι πως δεν θα μας αφήσει ανεπηρέαστους, αλλά θα προκαλέσει καμιά παράπλευρη απώλεια και παρακάτω.
Και εμείς θα λέμε για Διεθνές Δίκαιο και “έχουμε συμμαχίες”, ο ΟΗΕ θα βγάζει ψηφίσματα, όμως ας μην ξεχνούμε και την Κύπρο, που όπου νάναι κλείνει τα πενήντα χρόνια με ψηφίσματα.
Και οι “συμμαχίες” εύκολα κάνουν τούμπα (κλείνουν τα εκατό χρόνια εφέτος από το 1922).
Και πάλι οι ίδιοι οι γερόντοι μας έλεγαν: “καϋμοί-ν-του απού δεν έχει ανύχια να ξυστεί, μόνο ανημένει από τς άλλους”……
