Σήμερα συμπληρώνονται 10 χρόνια από το τραγικό δυστύχημα κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής άσκησης τακτικής εναέριας μάχης, στην οποία συμμετείχαν 6 αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.
Ένας λάθος χειρισμός είχε ως αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον αέρα ένα μονοθέσιο κι ένα διθέσιο F-16, της 115 Πτέρυγας Μάχης και να συντριβούν νότια της Ιεράπετρας, κοντά στη νήσο Χρυσή. Το τραγικό περιστατικό βυθίζει στο πένθος την πολεμική αεροπορία και συγκλονίζει το πανελλήνιο. Σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες το μονοθέσιο F-16C με πιλότο τον άτυχο σμηναγό Τάσο Μπαλατσούκα 33 ετών, χτύπησε από κάτω προς τα πάνω, περίπου στη μέση το F-16D στο οποίο βρίσκονταν ο σμηναγός Σήφης Αναστασάκης και ο ανθυποσμηναγός Παύλος Μποτζάκης, 25 ετών. Από τη σύγκρουση ο Μπαλατσούκας βρίσκει ακαριαίο θάνατο, ενώ ο Σήφης Αναστασάκης, μετά την παροχή κάθε δυνατής βοήθειας στο νοσοκομείο Ιεράπετρας, μεταφέρεται και νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου με πολύ βαριά τραύματα και μετά από ηρωική αλλά άνιση μάχη, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Ο Σήφης Αναστασάκης γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου 1975. Γιος του Στέφανου και της Μαρίας, γεννήθηκε κι έζησε στη Γέργερη και στο Ηράκλειο. Το 1993 αποφοίτησε από το Καπετανάκειο σχολείο και σε ηλικία 18 ετών εισήχθη από τους πρώτους στη Σχολή Ικάρων, όπου αποφοίτησε ως Αρχηγός της Σχολής.
Τον Οκτώβριο του 1997 τοποθετήθηκε στην 120 Πτέρυγα Εκπαίδευσης Αέρος στην Καλαμάτα, για προκεχωρημένη εκπαίδευση στα αεροσκάφη Τ-2 και τον Φεβρουάριο 1999 στο Σμήνος Μετεκπαίδευσης των Α-7 στην 115 Πτέρυγα Μάχης.
Μετά το πέρας της εκπαίδευσης επάνδρωσε την 340 Μοίρα Βομβαρδισμού μέχρι τον Ιούλιο 2001, οπότε μετατέθηκε στην 111 Πτέρυγα Μάχης στη Νέα Αγχίαλο, για εκπαίδευση στα αεροσκάφη F-16.
Από τον Οκτώβριο 2002 μέχρι τον Οκτώβριο 2003 υπηρέτησε στην 347 Μοίρα και στη συνέχεια επανήλθε στην 115 Πτέρυγα Μάχης και στην 340 Μοίρα, με την έλευση των νέων αεροσκαφών F-16 Block 52 plus, όπου και υπηρετούσε μέχρι την ημέρα του ατυχήματος.
Μετά από την επιτυχή του εκπαίδευση στα Α7 και έπειτα στα F-16, διακρίθηκε τόσο για την εργατικότητά του, όσο και για την αρτιότητα του χαρακτήρα του, επελέγη δε από την υπηρεσία του και ως εκπαιδευτής καθώς η μεταδοτικότητα ήταν άλλο ένα χάρισμα που τον χαρακτήριζε.
Εκπροσωπούσε πάντα επάξια τη χώρα, λαμβάνοντας μέρος σε πάρα πολλές αποστολές, εντός κι εκτός Ελλάδας.
Σκοτώθηκε στις 26 Αυγούστου του 2010, σε αεροπορικό ατύχημα που συνέβη κατά τη διάρκεια διατεταγμένης πτήσεως, επιβαίνοντας στο υπ’ αριθμ. 604 διθέσιο F-16D, το οποίο αφίχθη στην Ελλάδα την 19 Ιουνίου 2003 και είχε συμπληρώσει 1.130 περίπου ώρες πτήσεως.
Κατά τη διάρκεια εκπαιδευτικής άσκησης στη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, δυτικά της νήσου Χρυσή, συγκρούστηκε στον αέρα με ένα μονοθέσιο F-16C που συμμετείχε στην άσκηση, στο οποίο επέβαινε ο Σγός (Ι) Αναστάσιος Μπαλατσούκας. Μετά τη σύγκρουση, ο Σμγος (Ι) Ιωσήφ Αναστασάκης μεταφέρετε και νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου με πολύ βαριά τραύματα και μετά από ηρωική αλλά άνιση μάχη, αφήνει την τελευταία του πνοή.
Ήταν έγγαμος πατέρας δύο τέκνων.
Πηγή: pasoipa.org.gr
«Είκοσι έξι ήτανε, τ΄ Αυγούστου μεσημέρι…» ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Του Φάνη Ξημεράκη
26 Αυγούστου 2010
Είκοσι έξι ήτανε
τ΄ Αυγούστου μεσημέρι
απλώθηκε σαν αστραπή
το άσχημο χαμπέρι.
Συγκρούστηκαν δυο αετοί
στα νότια της Κρήτης,
η αγωνία απλώθηκε,
θρηνεί ο Ψηλορείτης.
Άμεσα όλοι τρέξανε
βοήθεια να δώσουν,
τους λαβωμένους αητούς
προσπάθησαν να σώσουν.
Τρέξανε οι βαρκάρηδες
φτάσαν από τους πρώτους,
στο τόπο τ΄ ατυχήματος
να σώσουν τους πιλότους.
Ένας νεκρός μας είπανε
και δύο τραυματισμένοι,
ιατρική βοήθεια
άμεσα περιμένει.
Το Σηφαλιό μας ζωντανό,
όμως τραυματισμένο,
τώρα στα χέρια των γιατρών
είναι παραδομένο.
Τραυματισμένος και βαριά,
μας λένε πως θα ζήσει,
πρέπει η οικογένεια
σε κάτι να ελπίσει.
Όλοι ζητούνε ένα φως
ζητούνε μια αχτίδα
που θα κρατήσει ζωντανή
του Σήφη την ελπίδα.
Περνούν οι ώρες δύσκολα
ώρες με αγωνία,
δίπλα του είναι συνεχώς
όλοι η κοινωνία.
Η μάχη είναι άνιση
ο Σήφης το παλεύει,
σπάει το νήμα της ζωής
να κρατηθεί γυρεύει.
Ο αετός είναι βαριά
άσχημα χτυπημένος
από το αλεξίπτωτο
φαίνεται προδομένος.
Πάντοτε ήταν μαχητής
παλεύει για να ζήσει
και είναι ακόμη ζωντανός
ενάντια στη φύση.
Είναι η μάχη άνιση
σαν το κεράκι σβήνει,
την Κυριακή ξημέρωμα
τον κόσμο μας αφήνει.
Ο πόνος είναι αβάσταχτος,
όλα τελειώσαν τώρα,
σε ένα θαύμα ελπίζαμε
την τελευταία ώρα.
Ελπίζαμε ότι μπορεί
ο Σήφης μας να ζήσει
σ΄ αυτή τη μάχη το μπορεί
και πρέπει να νικήσει.
Δεν γίνεται σε μια στιγμή
να φύγει μακριά μας,
μα η πραγματικότητα
πληγώνει τη καρδιά μας.
Σε λίγες μέρες άλλαξαν
τα πάντα στη ζωή μας,
τα γεγονότα άσχημα
μαυρίζουν τη ψυχή μας.
Αστέρι ο Σήφης έγινε
ψηλά στον ουρανό
μα στις καρδιές μας μένει
απέραντο κενό.
Αγάπησε τους ουρανούς
ήτανε η ζωή του
και κράτησαν παντοτινά
κοντά τους τη ψυχή του.
Η θλίψη είναι απέραντη
στην οικογένεια του
η θύμηση σαν φυλαχτό
θα τους κρατά κοντά του.
