Γράφει η Μαρία Μαυρουδή
Ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς ρήτορες και υμνογράφους της Εκκλησίας μας. Γεννήθηκε στη Δαμασκό το 660 μ.Χ. και πέθανε το 740.
Αρκετά έργα του διασώζονται. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι το πιο σπουδαίο απ’ όλα ο Μέγας Κανών, ο οποίος ψάλλετε στον Όρθρο της Πέμπτης (το απόγευμα της Τετάρτης) της Ε’ Εβδομάδας των Νηστειών της Μεγάλης Σαρακοστής.
Αποτελείται από: 9 ωδές και 250 τροπάρια με 11 ειρμούς και είναι ο μεγαλύτερος κανόνας της βυζαντινής υμνογραφίας, για αυτό και ονομάστηκε «Μέγας».
Το μακροσκελές αυτό ποίημα περιγράφει τη χριστιανική συντριβή, τη μετάνοια και τον εσωτερικό αγώνα.
Σε πολλά χειρόγραφα κείμενα ο κανόνας αυτός βρίσκεται και με την ονομασία «Θρήνος», καθώς θρηνεί κ πενθεί για την αμαρτωλή ψυχή ζητώντας τη συγχώρεση και τη σωτηρία από τον Χριστό.
Ο «Μέγας Κανών» έχει αγαπηθεί κατά κύριο λόγο από τον μοναστικό κόσμο, γιατί με ακρίβεια εκφράζει τα ιδανικά του: Φυγή από τον πραγματικό κόσμο και τα εγκόσμια, αντίδραση στους πειρασμούς της σάρκας και στροφή της ψυχής προς τα ουράνια αγαθά.
