Γράφει η Νατάσσα Δημοτάκη
Από την “πρεμιέρα” στην “αυλαία”, τέσσερις παραστάσεις δρόμος… ένας δρόμος που εμείς ως θεατές, δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πάντα πως δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα… επειδή μια παράσταση δεν είναι όσα βλέπουμε. Είναι κυρίως όσα δεν βλέπουμε…
Η επιλογή του έργου είναι το πρώτο και μεγαλύτερο στοίχημα… φέτος έγινε μια ανατροπή, αφού μπήκαν σε μονοπάτια άγνωστα. Δεν επέλεξαν τη δοκιμασμένη συνταγή της κωμωδίας, μα πρόσθεσαν πολύ σασπένς, πολλή αγωνία και η επιτυχία άρχισε να φαίνεται από τα πρώτα επιφωνήματα έκπληξης, του υπέροχου κοινού μας, σε όλες τις παραστάσεις!! Ένα κοινό που έγινε κομμάτι της συνομωσίας, σχεδόν συνένοχοι και δεν αποκάλυψαν τίποτα, αφήνοντας το μυστήριο αμείωτο!!
Και τώρα;; Το θα γίνουμε χωρίς “θεατρίνους”;;!! Όσοι είχαμε τη χαρά να συνυπαρξουμε με τη θεατρική ομάδα, ζήσαμε στιγμές μοναδικές… Ένα ταξίδι ξεχωριστό, με “πλήρωμα” δυνατό στη φουρτούνα και τη γαλήνη…
Και τώρα που οι προβολείς έσβησαν, καμία ανακούφιση δεν νιώσαμε, παρά την κούραση της προετοιμασίας… νιώθουμε ήδη νοσταλγία για όσα πέρασαν…μα να ξέρετε ένα πράγμα: κλείνουμε ήδη πονηρά το μάτι, στα επόμενα!! Γιατί αν κάτι ξέρει πολύ καλά αυτή η θεατρική ομάδα, είναι αυτό ακριβώς…να είναι ΟΜΑΔΑ!! Σας ευχαριστούμε για όλα παιδιά!! Αυτά που βλέπουμε κι αυτά που δεν βλέπουμε… ξέρετε εσείς…
Πηγή: Θεατρική Ομάδα Αγίας Γαλήνης – Φωτογραφίες: Λίτσα Παπαδάκη
