Γράφει η Εύα Καπελλάκη – Κοντού*
Τριήμερο Συνέδριο μνήμης και τιμής για τον δημοσιογράφο, συγγραφέα και αγωνιστή Θέμο Κορνάρο
Σίβας Μεσαράς, Δημοτικό Σχολείο
Παρασκευή 5, Σάββατο 6 και Κυριακή 7 Ιουλίου 2024
Το Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Σίβα Μεσαράς ‘Θέμος Κορνάρος’, θέλοντας να τιμήσουν τη Μνήμη του δημοσιογράφου, συγγραφέα και αγωνιστή Θέμου Κορνάρου, συνδιοργανώνουν, στο χωριό του, τον Σίβα Μεσαράς, τριήμερο συνέδριο, στις 5, 6 και 7 Ιουλίου 2024, και σας προσκαλούν να το παρακολουθήσετε.
Ας γνωρίσουμε το Θέμο Κορνάρο!
Ο Θέμος Κορνάρος γεννήθηκε στον Σίβα στις αρχές του εικοστού αιώνα. Πέρασε φτωχικά χρόνια στο όμορφο χωριό του αλλά σύντομα έφυγε για το ταξίδι της ζωής. Πήγε στην Αθήνα για να σπουδάσει στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και για να καλύψει τα έξοδά του, δούλευε.
Ο Θέμος Κορνάρος αφηγείται για τον πατέρα του:
Δυο της ασφάλειας με πολιτικά με πήραν μαζί τους στο τμήμα. Μόλις με δέχτηκε ο Διοικητής, κατάλαβα. […] Ο Διοικητής μου πρόσφερε καφέ και τσιγάρο.
-Δάσκαλε, μου κάνει ο Διοικητής, σας θυμούμαι από το Αγρίνιο που ήρθατε και κάνατε διάλεξη, διάβασα και το βιβλίο σας «Το Χαϊδάρι». Πόσα τραβήξατε. Φαντάζομαι τι μίσος θάχετε μαζί μας…
-Όχι, όχι δεν έχω κανένα παράπονο μαζί σας. Κάνατε το χρέος σας, κάνω το χρέος μου. Οι δρόμοι μας είναι διαφορετικοί. Αυτό είναι όλο.
– Έχετε δυο ονόματα, μου είπε, Γεώργιος και Θεμιστοκλής. Ποιο είναι το σωστό, ποιο το συνωμοτικό;
– Και τα δυο είναι σωστά. Βαφτίστηκα δυο φορές.
Και όταν με ρώτησε πώς έγινε αυτό που δεν επιτρέπεται από τη θρησκεία, του ιστόρησα…
- Ο παππούς μου, από τη μάνα μου, ήταν πρόεδρος της Βουλής επί πρίγκιπα Γεωργίου. Και ο παππούς δεν ερχόταν στο σπίτι. Όταν ο πατέρας μου πήρε τα βουνά, ο παππούς μου ήρθε στο σπίτι και με βάφτισε. Ήταν μαζί και ο πρίγκιπας. Μου έδωσε το όνομα του πρίγκιπα που ήταν και του πατέρα του. Σαν ο πατέρας μου γύρισε και τόμαθε, μόνο που δεν μας έσφαξε, τη μάνα μου κι εμένα. Φώναξε τον παπά και μερικούς και μερικούς από τους συναγωνιστές του. Λέει στον παπά να με αποβαφτίσει και να με ξαναβαφτίσει, «Θα το πεις Θεμιστοκλή, του πατέρα μου τ’ όνομα». Ο παπάς αρνήθηκε, «Δε γίνεται», του λέει, «δεν το επιτρέπει η θρησκεία μας». Ο πατέρας μου αγρίεψε. «Και τους νόμους της θρησκείας οι άνθρωποι τους κάνανε σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Τώρα είναι ανάγκη να κάνεις αυτό που σου λέω». Κι επειδή ο παπάς αρνιόταν ακόμη, τον άρπαξε από τα γένια, ακούμπησε και τη χέρα στο μαυρομάνικο. Και… μη θέλοντας ο ζωγράφος και θέλοντας ο βλάχος… πήρα δυο ονόματα».
Τότε ο Διοικητής μου κάνει θλιμμένα: «Περίεργο! Από τόσο καλή οικογένεια και σεις δάσκαλε γινήκατε κομμουνιστής!»
- Μα ο πατέρας μου ήταν αντάρτης. Αντάρτης είμαι κι εγώ. Τη εποχή εκείνη οι άντρες κράταγαν ντουφέκι και μαχαίρι, και πέρναν τα βουνά. Τώρα δεν χρειάζουνται. Φτάνει η γλώσσα. Να λές την αλήθεια χωρίς να φοβάσαι. Οι άνθρωποι σκιάζουνται την αήθεια και την ελευθερία, όχι γιατί είναι κιοτήδες, μα γιατί αναλαβαίνουν ευθύνες. Η αγάπη, η αλήθεια, η ελευθερία, θέλουν νεφρά γερά να βαστάξουν τις ευθύνες τους.
- Ο πατέρας σου έκανε αγώνα απελευθερωτικό εσύ τι έκανες;
- Μα κι εγώ το ίδιο κάνω. Ο πατέρας μου αγωνιζόταν να ελευθερώσει το γεννησιμιό τόπο. Εγώ αγωνίζομαι να λευτερώσω τις ψυχές των ανθρώπων, να τις κάνω περήφανες, να μη φοβούνται την αλήθεια και ν’ αγαπούν τον άνθρωπο!
*Η Εύα Καπελλάκη – Κοντού είναι Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος, ραδιοφωνική παραγωγός