Ἡ Ὁσία Κασσιανή ἦταν ἀδελφή τῶν Ἁγ. Εὐτυχίου, Ἐπισκόπου Γορτύνης και Ευτυχιανού ὁ ὁποῖος μαρτύρησε, στήν τοποθεσία «Μαναριά», τῆς Ι.Μ. Οδηγήτριας.
Ἡ Κασσιανή, ἀσκήτεψε σέ ἀπρόκρημνο μέρος τοῦ ἀκρωτηρίου Λίθινo τῆς ἴδιας Mονῆς, στήν ὀνομαστή «σπηλιά τῆς Καλόγριας».
Γιά τούς Ἁγίους ἀναφέρεται στήν διαθήκη του ὁ ἐκ Σίβα Μεσαρᾶς, Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Ξένος, ὁ ὁποῖος ἔζησε μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Κρήτης ἀπό τόν Νικηφόρο Φωκᾶ, τό 961 μ. Χ. Ἀνακάλυψε τούς τάφους των καί ἔκτισε Ναό πρός τιμήν των. Τήν ἐν λόγῳ διαθήκη δημοσίευσε ὁ Ν. Τωμαδάκης στά «Κρητικά Χρονικά» τό 1948.
Τό 2011, ὁ Σεβ. Μητροπ. Γορτύνης καί Ἀρκαδίας κ. Μακάριος, τέλεσε τά ἱ. ἐγκαίνια τοῦ πρός τιμήν τῶν Ἁγίων, ἀνεγερθέντος Ἱ. Ναοῦ στό Ἱ. Μετόχιο τῶν Ἁγ. Εὐτυχιανῶν, μέ τήν φροντίδα τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμ. Παρθενίου Βουλγαράκη, Ἡγουμένου καί τῶν ἀδελφῶν τῆς Ἱ. Μ. Ὁδηγήτριας.
