Γράφει ο Αστρινός Π. Δαμιανάκης
Έχουν περάσει δυο μήνες από τότε που παραδόθηκε στην κυκλοφορία το κομμάτι του νέου εθνικού δρόμου Αγία Βαρβάρα – Καστέλι και μπορεί να μην έχει καταλαγιάσει ακόμη ο κουρνιαχτός των βαρύγδουπων εγκαινίων, ωστόσο ο κουρνιαχτός που ξεσηκώνουν τα οχήματα που κινούνται στον παλιό δρόμο Αγίας Βαρβάρας – Πανασού καλά κρατεί…
Μετά από μακροχρόνια κακή κατάσταση του παλιού δρόμου λόγω των έργων στο νέο εθνικό (για την οποία δεν υπήρχαν διαμαρτυρίες επειδή θεωρούσαμε λογική τη φθορά από τη χρήση των βαρέων οχημάτων της εταιρείας), θα περίμενε κανένας ότι η ασφαλτόστρωση του κατεστραμμένου παλιού δρόμου θα ήταν στις άμεσες προτεραιότητες των κατασκευαστών αμέσως μετά την παράδοση του νέου εθνικού, σε ένδειξη στοιχειώδους συνέπειάς τους και καλής θέλησης από μέρους τους να επουλώσουν βαθμιαία έστω κάποιες από τις ήδη γνωστές δυσάρεστες συνέπειες που δημιούργησε κυρίως για τον Πανασό το περιβόητο έργο.
Πρέπει να σημειωθεί ακόμη ότι, εκτός από το οδόστρωμα, χρειάζεται άμεση παρέμβαση και απομάκρυνση ενός μεγάλου κομματιού του ανατολικού πρανούς λίγο πριν από το τούνελ, το οποίο είναι ετοιμόρροπο και το χειμώνα σίγουρα θα καταπέσει μέσα στο δρόμο με άμεσο κίνδυνο να θρηνήσουμε θύματα
Όμως το απίστευτο είναι ότι οι κατασκευαστές ασφαλτόστρωσαν ένα κομμάτι δρόμου κάτω από το τούνελ και από εκεί και πέρα λένε ότι η ασφαλτόστρωση του υπόλοιπου δρόμου είναι υποχρέωση της Περιφέρειας Κρήτης!!!
Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι οι υπεύθυνοι του δημοσίου (ΟΑΚ) αποδέχονται αυτή τη θέση των κατασκευαστών!
Αποτέλεσμα αυτού του πίγκ – πόγκ είναι να παραμένει για τόσο μεγάλο διάστημα η άθλια κατάσταση του οδοστρώματος, όπως μαρτυρούν σε ένα βαθμό οι φωτογραφίες αυτού του άλμπουμ, με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες για τον Πανασό και τα χωριά της Πάνω Ρίζας και για όλους τους οδηγούς και για τα οχήματά τους, ακόμη και να κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές .
Αδικία για τον Πανασό να πληρώνεται με τέτοιο τρόπο μετά από τόσες ταλαιπωρίες χωρίς αντίκρισμα…
Ντροπή και δυσφήμηση για τον τόπο και για τη χώρα μας να υπάρχουν στην κυκλοφορία τέτοιοι αυτοκινητόδρομοι…
Μήπως είναι καιρός επιτέλους να τακτοποιηθεί άμεσα αυτή η σοβαρή εκκρεμότητα;
Ή μήπως, πέρα από την ταλαιπωρία οδηγών και οχημάτων, πρέπει πρώτα να θρηνήσουμε και ανθρώπινες ζωές;
Ή μήπως πρέπει και πάλι να κινητοποιηθούν οι τοπικές κοινωνίες για τα αυτονόητα;
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
