Γεννήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1959 στο Οκλαντ της Καλιφόρνιας. Στο μαιευτήριο είχε τοποθετηθεί ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος και οι νοσοκόμες την έβαλαν μέσα σε μια μεγάλη… αγιοβασιλιάτικη κάλτσα. Ετσι την αντίκρισε για πρώτη φορά η μητέρα της, Γκλέντα. «Τα μάτια της ήταν ορθάνοιχτα, κοιτούσε τριγύρω γεμάτη περιέργεια. Αυτό το ενδιαφέρον για καθετί δεν το έχασε ποτέ. Μέχρι το τέλος», δήλωσε πριν από λίγες μέρες.
Το τέλος ήρθε για την 60χρονη Σούζαν Ιτον στην Κρήτη. Aς μην υπενθυμίσουμε τα σχετικά με τη δολοφονία της γεγονότα – το αστυνομικό δελτίο βρίθει, άλλωστε, ανατριχιαστικών λεπτομερειών. Ας ρίξουμε φως όχι στον θάνατό της, αλλά στη ζωή της. Γιατί πριν γίνει θύμα ανθρωποκτονίας, η Σούζαν ήταν μητέρα, σύζυγος, κόρη, αδελφή, συνάδελφος, φίλη.
Αγαπούσε τα βιβλία και τη μουσική (έπαιζε πιάνο), το τάε κβον ντο (είχε μαύρη ζώνη) και το τρέξιμο, τα παζλ και τα αρώματα, την κηπουρική και τη μαγειρική. Είχε πάθος για την επιστήμη. Πήρε πτυχίο Βιολογίας από το πανεπιστήμιο Brown και έκανε διδακτορικό στη Μικροβιολογία στο UCLA, όπου ξεκίνησε την έρευνά της. Το 1993 πέρασε τον Ατλαντικό και εγκαταστάθηκε στη Γερμανία. Εργάστηκε στο Ευρωπαϊκό Εργαστήριο Μοριακής Βιολογίας στη Χαϊδελβέργη και το 2000 ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη του αντίστοιχου τμήματος του φημισμένου Ινστιτούτου Max Planck στη Δρέσδη. Οι συνεργάτες της δεν εξαίρουν μόνο την επιστημονική της επάρκεια· μιλούν και για τον μεταδοτικό ενθουσιασμό και την ενσυναίσθησή της.
Λάτρευε τον σύζυγό της, Βρετανό Τόνι Χάιμαν, επίσης μοριακό βιολόγο, και τους δύο γιους τους, Μαξ και Λουκ. «Τη θαύμαζα για τις γνώσεις της, για την ευκολία της να απαντά σε κάθε ερώτησή μου, για το πώς ισορροπούσε ανάμεσα στην καριέρα και στην οικογένεια», έγραψε ο Μαξ στην ιστοσελίδα που δημιουργήθηκε από το Max Planck στη μνήμη της. «Αν η Σούζαν ήταν εδώ θα ήξερε τι να πει. Ηταν καλή στις λέξεις: είτε για να εκφράσει τη θλίψη ή τη χαρά της είτε για να περιγράψει το ενδοκανναβινοειδές σύστημα! Μου έμαθε να ζω. Τώρα θα μου μάθει πώς να αντιμετωπίζω τον θάνατο», έγραψε στο ίδιο αφιέρωμα η μικρότερη αδελφή της.
Ο Επίκουρος έλεγε ότι ο θάνατος δεν πρέπει να μας φοβίζει επειδή όταν εμείς υπάρχουμε, εκείνος δεν είναι παρών και όταν εκείνος είναι παρών εμείς δεν υπάρχουμε. Στην περίπτωση της Αμερικανίδας επιστήμονος αυτό δεν ίσχυσε. Η Σούζαν Ιτον αντίκρισε κατάματα τον θάνατο, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις της να τον αποφύγει. Ήταν μια γενναία γυναίκα.
Πηγή: kathimerini.gr – Τασούλα Επτακοίλη
