Κείμενο – Φωτογραφίες του ορειβάτη Δανανάλη Μανόλη
Οι Νησίδες Παξιμάδια ξεφυτρώνουν από τη θάλασσα σαν δυο τεράστιοι πέτρινοι γίγαντες, ανοιχτά του Κόλπου της Μεσαράς και είναι ακατοίκητα. Χωρίζονται μεταξύ τους με ένα στενό δίαυλο θάλασσας, που ονομάζεται Μπο(υ)γάζι και το συνολικό τους μήκος φθάνει τα 3 χιλιόμετρα. Είναι πολύ κοντά το ένα με το άλλο και εμφανίζονται από μακριά ως ένα ξαπλωμένο ελαφαντάκι στη θάλασσα. Η πρόσβαση στα παξιμάδια γίνεται με καΐκια από την Αγία Γαλήνη7,5 μίλα και από το λιμάνι του Κόκκινου Πύργου 9 μίλια.
Το πρώτο ανατολικό νησί Παξιμάδια 1 είναι μικρότερο, διαθέτει 4 μικρές παραλίες με χρωματιστά βότσαλα, πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά και η πιο δημοφιλής είναι η μεγαλύτερη νότια παραλία κατάλληλη για κολύμβηση.
Στην αρχαία Κρήτη τα νησιά ανήκαν στη Φαιστό και ονομάζονταν Διόνυσοι. Σύμφωνα με την παράδοση η Θεά Άρτεμις και η Βιτόμαρτις κυνηγούσαν στα Παξιμάδια, ενώ εδώ φυλακίστηκαν ο Δαίδαλος και ο Ίκαρος.
Ο Ορειβατικός Σύλλογος Μοιρών στις 23-6-2019 με αρχηγό το Μανώλη Σαββάκη επιβιβαστήκαμε στο καΐκι «ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΑΝΩΛΗΣ». Ο καπετάνιος από το λιμάνι του Κόκκινου Πύργου έβαλε ρότα και αρμενίσαμε για τα νησιά Παξιμάδια και ύστερα από μίας ώρας φουσκοθαλασσιάς, πλευρίσαμε σε μια μικρή βραχώδη παραλία στα Παξιμάδια 1 από την ανατολική πλευρά.
Η ανάβαση ήταν πολύ απότομη κυρίως ανάμεσα σε σκίνους, αγκαραθιές και φρύγανα. Στην κορφή του νησιού (υψ200μ) φθάσαμε μετά από μιας ώρας κοπιώδους ανάβασης με τη συνοδεία αμέτρητων γλάρων, επίσης στο νησί ενδημούν αγριοκούνελα και ποντίκια. Και τα δύο νησιά είναι γλαρονήσια, στα οποία φωλιάζουν και αναπαράγωνται όλοι οι γλάροι της περιοχής. Την περίοδο αυτή υπήρχαν χιλιάδες γλαράκια, τα οποία έχουν γίνει λεία στα γεράκια και άλλα αρπακτικά πουλιά. Βρήκαμε στο διάβα μας αμέτρητα θύματα, αλλά αυτή είναι η ισορροπία της φύσης.
Η θέα από εκεί πάνω ήταν μοναδική και το αχόρταγο μάτι δεν προλάβαινε να σαρώνει τα νότια παράλια της Κρήτης, τον Ψηλορείτη, τον Κέντρο, τη Βουβάλα και το Σιδέρωτα.
Η κάθοδος κράτησε περίπου μισή ώρα και το πλεούμενο μας μετέφερε στη νότια δημοφιλή παραλία του νησιού, στην οποία είχαν πάει τα άτομα που δεν επιθυμούσαν την ανάβαση στην κορφή. Εκεί απολαύσαμε το μπάνιο μας στα γαλαζοπράσινα νερά, χαλαρώσαμε και το μεσημέρι γευτήκαμε τσιπούρες ψημένες στα κάρβουνα, σαλάτες και πολλά άλλα εδέσματα. Η περιποίηση ήταν άψογη πλούσια και ευχαριστούμε πολύ τον καπετάνιο Νικόλα Τζαγκαράκη και το προσωπικό του.
Το απομεσήμερο το καΐκι έβαλε πλώρη για τον Κόκκινο Πύργο από το δυτικό νησί Παξιμάδια 2, το οποίο είναι μεγαλύτερο, στενόμακρο με τη δική του άγρια φυσιογνωμία. Η μορφολογία του νησιού είναι πολύ άγρια με κατακόρυφους επιβλητικούς βράχους ύψους περίπου 70 μέτρων. Διαθέτει την παραλία το «Βαρκάκι», στην οποία αγκυροβολούν οι ψαράδες, όταν έχει φουσκοθαλασσιά. Αμφότερα τα νησιά έχουν πάρα πολλά είδη πετρωμάτων με διαφορετικούς χρωματισμούς.
Περνώντας το ακρωτήρι «Σακουλέβας» στη δυτική μεριά του νησιού η θάλασσα αγρίεψε με δυνατό βοριά και μεγάλα κύματα. Το καΐκι λικνίζονταν δεξιά και αριστερά και τα κύματα το κτυπούσαν αλύπητα, πολλές φορές μας έβρεχαν στο κατάστρωμα.
Ήταν μια φανταστική κρουαζιέρα κατά γενική ομολογία και όλοι μείναμε ευχαριστημένοι και ενθουσιασμένοι από την επίσκεψη μας στα Παξιμάδια, που τους δώσαμε ζωή για λίγες ώρες.
Από το κατάστρωμα αποχαιρετούσαμε τα νησιά, που όλο και απομακρύνονταν από εμάς.-
«Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει, Κι από τα μάτια σβήνει η στεριά.
Μες στα κατάρτια πετούνε οι γλάροι. Κι εγώ σου λέω έχε γεια». (Βασιλειάδης,
Περιστέρης, Μεϊμάρης).
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
