Κλάψετε πέτρες άψυχες και δέντρα μαραθείτε
μια πόλη απού εβάφτηκε στο αίμα λυπηθήτε.
Κοντό τσ’άρπαξεν η τουρκιά το γέλιο τω μ-παιδιώ τζη
του Κωνσταντίνου η το Σταυρό π’ άστραφτε εις το λαιμό τζη.
Τσ’ Αγιά Σοφιάς καμπαναριά γίνανε μιναρέδες
Κι όσους εψέλναν λειτουργιά τσοί ‘σφαξαν οι σαρπιέδες.
Χαλιά στρωθήκαν τα κορμιά στσοι ντόπους τσ’ Ιερούς τζη
Κλαίει ο Χριστός κι η Παναγιά ‘π’ το τέμπλο ει τσοι νεκρούς τζη.
Κάμε το Θεέ μου μιαν αυγή ούλοι ν’ αναστηθούνε
Την Πόλη την Αρχόντισσα ελεύθερη να δούνε…
Tzanodimitris DiDimitris 29/5/2019