“Καλημέρα και καλή Σαρακοστή σε όλους μας.
Ένα ακόμα καρναβάλι έλαβε τέλος στην πόλη μας, βοήθησε κι ο καιρός όλα ήταν τελεία.
Όταν τελείωσε η παρέλαση έκανα μια βόλτα στην παλιά πόλη κ στην παραλία.
Κόσμος πολύς, χιλιάδες έκαναν βόλτα ή καθόταν να φάνε κάτι ή να πιουν ένα καφέ.
Σε κάποια μαγαζιά που απευθύνονται κυρίως στη νεολαία γινόταν ο τρελός χαμός.
Εκατοντάδες νέοι χόρευαν στους ρυθμούς της μουσικής.
Μέχρι εκεί όλα καλά!
Γύρω όμως παιδάκια από 13 χρονών και πάνω ξαπλωμένα στην άκρη του δρόμου ή στα παρτέρια μεθυσμένα ήταν περιτριγυρισμένα από τους φίλους τους που προσπαθούσαν να τα συνεφέρουν.
Τα ασθενοφόρα δεν προλάβαιναν να φορτώνουν μεθυσμένους.
Αφού έκανα τη βόλτα μου προβληματισμένος πηγαίνοντας για το σπίτι μου σκέφτηκα να κάνω μια στάση στο νοσοκομείο, εκεί έπαθα σοκ…
Όλοι οι διάδρομοι γεμάτοι με ράντζα, πάνω παιδιά κάθε ηλικίας με ορούς στα χεριά και διπλά τους όλο το προσωπικό του νοσοκομείου και πολλοί εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού αποκαμωμένοι με το χαμόγελο όμως στο στόμα έδιναν τις πρώτες βοήθειες.
Έφυγα προβληματισμένος, άραγε τι έχουμε μάθει στα παιδιά μας;
Ότι χωρίς το αλκοόλ δεν υπάρχει διασκέδαση;
Τι μόδα ειν’ αυτή που μας έχει κάνει να θρηνήσουμε τόσα θύματα, κυρίως νέους ανθρώπους στους δρόμους;
Και κυρίως πως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε;
Από αύριο κι άλας πρέπει να ξεκινήσει μια συντονισμένη προσπάθεια από όλους μας, γονείς, εκπαιδευτικούς, συλλόγους γονέων, καρναβαλικές ομάδες, ιδιοκτήτες κέντρων διασκέδασης, ο Δήμος, η Αστυνομία, το Επιμελητήριο, ψυχολόγους και οποίον άλλο μπορεί να βοηθήσει ώστε να καταφέρουμε να σταματήσουμε αυτή την νοοτροπία.
Θα χρειαστεί να γίνει ένας μεγάλος αγώνας από όλους .
Δεσμεύομαι ότι θα προσπαθήσω μέσω επιμελητηρίου να ξεκινήσω την προσπάθεια συντονισμού, όμως θα χρειαστώ κ την βοήθεια πολλών ανθρώπων όσοι από εσάς πιστεύετε ότι μπορείτε να βοηθήσετε παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μου.”
Κείμενο – Φωτογραφία: Αντώνης Πολυχρονάκης
