Αν δεν σε χρειάζεται κανένας, αισθάνεσαι άχρηστος, χωρίς νόημα.
Αν κάποιος σε έχει ανάγκη, αυτό σου δίνει νόημα, αισθάνεσαι σπουδαίος.
Αν δεν αποβάλεις εκείνη την ανάγκη να σε χρειάζονται, δεν θα μπορέσεις να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου.
Εσύ όμως δεν μπορείς να ζήσεις με τον εαυτό σου. Κάθε φορά που είσαι μόνος, δεν αισθάνεσαι καλά. Αμέσως αισθάνεσαι δύσκολα. Σε πιάνει μια βαθιά αγωνία. Τι να κάνεις; Πού να πας; Πηγαίνεις στο κλαμπ, πηγαίνεις στο θέατρο ή για ψώνια, πηγαίνεις κάπου, για να συναντήσεις τους άλλους.
Ψάχνεις παντού για μάτια που θα σου δώσουν σημασία. Τι είδους ζωή είναι αυτή; Mόνο οι γνώμες των άλλων έχουν σημασία, όχι εσύ;
Ευλογημένοι οι μοναχικοί !
Ποιος είναι ο μοναχικός άνθρωπος; Εκείνος που έχει αποβάλει την ανάγκη να τον χρειάζονται, εκείνος που είναι τελείως ικανοποιημένος με τον εαυτό του έτσι όπως είναι, εκείνος που δεν ζητάει καμία σημασία από σένα, από τα μάτια σου, από τις αντιδράσεις σου.
Αν του δώσεις την αγάπη σου, θα σου είναι ευγνώμων. Αν πάλι δεν του τη δώσεις, δεν παραπονιέται. Αν τον επισκεφθείς, είναι ευχαριστημένος. Αν δεν τον επισκεφθείς, είναι το ίδιο ευχαριστημένος. Όταν βρίσκεται με το πλήθος, το χαίρεται, κι όταν ζει σε ένα ερημητήριο, το χαίρεται επίσης. Αν κάποιος περπατά δίπλα του, πολύ καλά. Αν κάποιος φύγει, και πάλι πολύ καλά.
Ποτέ δεν περιμένει κανέναν και ποτέ δεν κοιτάζει πίσω.
Μόνος του είναι ολοκληρωμένος. Δεν μπορείς να κάνεις ένα μοναχικό άνθρωπο δυστυχισμένο, γιατί έμαθε να ζει με τον εαυτό του και να είναι ευτυχισμένος με τον εαυτό του. Είναι αυτάρκης.”
Osho
