Ανακοίνωση της εκλεγμένης επιτροπής «Δήμος Ρούβα ξανά»:
Από το 2015 στη Δημοτική Ενότητα Ρούβα (πρώην Δήμος Ρούβα) του Δήμου Γόρτυνας της Κρήτης έχουμε διαπιστώσει τις καταστροφικές συνέπειες που είχε για την περιοχή μας η ένταξή της στον καλλικρατικό Δήμο Γόρτυνας.
Ενώ δηλαδή ο καποδιστριακός Δήμος Ρούβα αποτελούσε πρότυπο Δήμου, παρά το μικρό του μέγεθος, παραδίδοντας στον καλλικρατικό Δήμο Γόρτυνας μια περιοχή με όλες τις υποδομές σε άριστη λειτουργία (αγροτικά δίκτυα, δίκτυο αποχέτευσης, βιολογικός καθαρισμός, δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης όλων των γεωργικών εκτάσεων, αναπτυξιακές παρεμβάσεις, αξιοποίηση σημείων ενδιαφέροντος, θέατρα, πολιτιστικές εκδηλώσεις, αναπλάσεις, υπογειοποιήσεις δικτύων, φθηνές για τους δημότες υπηρεσίες-τέλη), σήμερα μετά από εννέα χρόνια εφαρμογής του Νόμου Καλλικράτη η περιοχή θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο. Όλες οι υποδομές, η κοινωνία λειτουργούν στα χρόνια του Καλλικράτη με αυτόματο πιλότο ή με την προσπάθεια τοπικών συλλόγων και φορέων. Αποτέλεσμα, βασικές υποδομές καταστράφηκαν ή βρίσκονται στο δρόμο της καταστροφής. Για νέες παρεμβάσεις ούτε λόγος.
Προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με πολλές επαφές, συναντήσεις με Υπουργούς, Γ. Γραμματείς Υπουργείου Εσωτερικών, Βουλευτές, ακόμα και με τον Πρωθυπουργό, ο οποίος επισκέφτηκε την περιοχή μας τον Δεκέμβριο του 2016, να πούμε και να πείσουμε, ότι αυτός ο δήμος, ο Δήμος Γόρτυνας δηλαδή, δεν είναι βιώσιμος δήμος, δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν ενιαία αυτοδιοίκητη μονάδα, δεν έχει κοινωνική συνοχή, διαφέρουν σημαντικά τα κοινωνικο-ιστορικο-πολιτιστικά στοιχεία των τοπικών κοινωνιών, επειδή σ’ αυτόν τον δήμο δεν συναντιούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Δεν θα εκλέγει ποτέ δημοτική αρχή που να μπορεί να παράγει ουσιαστικό έργο. Οι συνθήκες και οι συνθέσεις δεν μπορούν να οδηγήσουν σ’ αυτό.
Αποδεικνύεται σήμερα μετά από εννέα χρόνια ότι είχαμε δίκιο. Ο δήμος αυτός εντάχτηκε στο πρόγραμμα εξυγίανσης. Παρά το ότι έχει παρέλθει ο χρόνος παραμονής του σ’ αυτό, παρά το ότι έχουν διατεθεί πλέον των είκοσι εκατομμυρίων Ευρώ (πληρωμή ληξιπροθέσμων και ταμείο εξυγίανσης) βρίσκεται στην ίδια δεινή οικονομική κατάσταση με απαίτηση από τον ίδιο να μείνει στο ταμείο εξυγίανσης, επιχορηγούμενος με ένα υπέρογκο ποσό ή να διαλυθεί.
Αυτό που έμεινε από όλη αυτήν τη διαδικασία είναι η καταστροφή της ενότητας Ρούβα (και των άλλων ενοτήτων). Οι κάτοικοι πληρώνουν ίσως τα ακριβότερα τέλη στην Ελλάδα, το αγροτικό, δημοτικό οδικό δίκτυο να έχει καταστραφεί, ο βιολογικός καθαρισμός να υπολειτουργεί, υποδομές που θα μπορούσαν να δώσουν αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή (Κέντρο Ενημέρωσης Δάσους Ρούβα, θέατρο, αναπλάσεις, επαναλειτουργία νερόμυλων, γήπεδο ποδοσφαίρου κλπ.) έχουν καταστραφεί.
Αυτή είναι η σημερινή κατάσταση.
Περιμέναμε λοιπόν μετά από όλες αυτές τις συναντήσεις που είχαμε μαζί με τα αρμόδια μέλη της κυβέρνησης, να υπάρχει κατανόηση για το πρόβλημα μας και να σταματήσει η καταδίκη της περιοχής μας σε ολοκληρωτική καταστροφή και την εγκατάλειψη της από τους κατοίκους. Αυτό εισπράττουμε από τις συναντήσεις που είχαμε. Δείχναμε κατανόηση στην άποψή των αρμοδίων, ότι χρειάζεται ανακατανομή των ορίων πολλών δήμων και ότι δεν μπορεί να γίνει με τον Κλεισθένη, όμως παράλληλα εισπράτταμε, ότι οι αδικίες θα διορθωθούν.
Βλέπουμε ότι αυτό πάει να γίνει, επιλεκτικά όμως. Δεν κατανοούμε, γιατί μια κυβέρνηση, οι Βουλευτές ενός τόπου καταδικάζουν σε θάνατο μια περιοχή. Δεν κατανοούμε, γιατί έστω τώρα δεν σταματάει αυτή την καταστροφή.
Στο χέρι τους είναι να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη και την ελπίδα στους ανθρώπους, επανιδρύοντας το Δήμο Ρούβα ξανά.
