Σήμερα μας περίμενε άλλη μια μεγάλη έκπληξη.
Προσπαθώντας να κάνουμε το αδύνατο δυνατό για να προσεγγίσουμε το αποκλεισμένο χωριό Σκορδαλού, να πάμε ψωμί φρέσκο, ιατρική βοήθεια και να προσφέρουμε Πρώτες Βοήθειες, ακροβατώντας στο διαλυμένο δίκτυο, συναντήσαμε έκπληκτοι εγκλωβισμένη!
Τη γιαγιά Ειρήνη!
Ξεκίνησε έφυγε γιατί το σπίτι της κατέρρεε, πέρασε -άγνωστο πως-ένα λόφο με πεσμένους βράχους αλλά μετά μπροστά υπήρχε χάος, πεσμένος δρόμος, χαράδρα και δεν μπορούσε να συνεχίσει με τον γιο της το Γιάννη, ούτε μπρος ούτε πίσω.
Αποκαμωμένη μόλις μας είδε έβαλε τα κλάματα….
Αλλαγή σχεδίων.
Ο εθελοντής ιατρός συνέχισε να προσεγγίσει το χωριό κι εμείς έπρεπε να πάμε τη γιαγιά πάνω στον κεντρικό δρόμο.
Ξεκινήσαμε μια επιχείρηση απίστευτη δυσκολίας.
Χαρακτηριστικό ότι η λάσπη από το πεσμένο βουνό είναι τόση πολύ, που ο Σταύρος έπεσε μέσα μέχρι τους μηρούς! Σε κάποιο σημείο στήσαμε γέφυρα τριών μέτρων, ενώ ένα άλλο σημείο είχε πλάτος 40 εκατοστά και από κάτω γκρεμός.
Κυριολεκτικά βήμα-βήμα, μέτρο-μέτρο, σε μια πολύωρη και κοπιαστική προσπάθεια καταφέραμε και βγάλαμε τη γιαγιά Ειρήνη επάνω.
Η συγκίνηση στο τέλος απερίγραπτη. Χωρίς υπερβολή, συζητούσαμε και με τους ντόπιους τι θα γίνονταν αν δεν τύχαινε η αποστολή μας να βρεθεί εκεί. Στην ερημιά, την απεραντοσύνη και της σκληρότητα ενός γκρεμισμένου και παγωμένου βουνού.
-Κι όμως η επιχείρηση δεν έληξε εδώ. Επαναλάβαμε την ίδια διαδικασία με έναν νέο αυτή τη φορά, με πρόβλημα ουρικής αρθρίτιδας στα γόνατα. Περπατούσε κανονικά ευτυχώς δεν χρειάστηκε ούτε να τον μεταφέρουμε εμείς ούτε τίποτα.
-Θελω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στα παιδιά της ομάδας μας στον Άντι Ε. και τον Stavros Tatarakis που κυριολεκτικά έδωσαν αγώνα.
Αλλά και τον Άνθρωπο με Α κεφάλαιο ιατρό Manolis Fragakis που βρίσκεται παντού και πάντα όπου υπάρχει ανάγκη,όχι μόνο στα Χανιά και που έχει προσφέρει ανεκτίμητο έργο με το Κοινωνικό Ιατρείο.
Κείμενο – Φωτογραφίες: Spiros Mitritsakis
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
