21 Μαΐου 1930: Ο υπουργός Παιδείας της κυβέρνησης Βενιζέλου, Γεώργιος Παπανδρέου, υλοποιεί την εκπαιδευτική του μεταρρύθμιση, η οποία στηρίζεται στην αναμόρφωση του δημοτικού σχολείου ως εξατάξιου, αυτοτελούς και υποχρεωτικού.
Ένα άρθρο επίκαιρό, αφού, αν και έχουν περάσει σχεδόν 90 χρόνια, δεν έχει γίνει κάτι ανάλογο με την προσχολική αγωγή, το θέμα που ταλανίζει την εκπαίδευση τα ον τελευταίο καιρό…
Το “e-mesara.gr” σας μεταφέρει ένα απόσπασμα από την εργασία του δασκάλου Ιωάννου Σαλονικίδη με τίτλο: «Αναφορά στην ιστορία της Νεοελληνικής Εκπαίδευσης», σχετικό με τη συγκεκριμένη εποχή:
Μετά τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες του 1899, 1913, 1917 με τη γλωσσική αλλαγή και την εισαγωγή της αστικής ιδεολογίας στα αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου, επόμενος σταθμός είναι η μεταρρύθμιση του 1929.
Η μεταρρύθμιση αυτή ήταν έργο της κυβέρνησης Βενιζέλου και περιλαμβάνει τα νομοσχέδια που κατατέθηκαν από τους υπουργούς Παιδείας Κ. Γόντικα (1929) και Γ. Παπανδρέου (1930-32)
Στην εισηγητική έκθεσή του ο Κ. Γόντικας θα τονίσει την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας, τον ολιγαρχικό χαρακτήρα της παιδείας με την παραμέληση της εκπαίδευσης μεγάλων λαϊκών μαζών, την υποβαθμισμένη εκπαίδευση του εκπαιδευτικού προσωπικού κ.ά.
Συνολικά υποβλήθηκαν 13 νομοσχέδια στη Βουλή για ψήφιση. Το εισαγόμενο, νέο εκπαιδευτικό σύστημα καθιέρωνε:
* Εξάχρονο δημοτικό σχολείο (για γενική μόρφωση και επαγγελματική προεκπαίδευση).
* Εξάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση
* Εξάχρονο γυμνάσιο ή πρακτικό λύκειο ή σχολή μέσης εκπαίδευσης (συγχώνευση των δύο πρώτων), με κατεύθυνση θεωρητική και πρακτική.
* Μικτή φοίτηση των δύο φύλων σ’ όλα τα σχολεία της στοιχειώδους εκπαίδευσης, γενικής και επαγγελματικής, για λόγους οικονομικούς και παιδαγωγικούς.
Την περίοδο 1930-32 με υπουργό Παιδείας τον Γ. Παπανδρέου η μεταρρύθμιση συνεχίστηκε με το Ν. 5045 του 1930, που καθιέρωνε τη διδασκαλία της δημοτικής γλώσσας στο δημοτικό σχολείο για τις τέσσερις πρώτες τάξεις και για τις δύο τελευταίες μαζί με την καθαρεύουσα.
Επίσης με το Ν. 4799/1930 κυρώθηκε συμφωνία για σύναψη δανείου με σουηδική εταιρεία για την ανέγερση σχολικών κτιρίων (μόνο που όταν εξαντλήθηκαν τα χρήματα έμειναν πολλά διδακτήρια μισοτελειωμένα).
