Σαν σήμερα.. τα τουρκικά στρατεύματα αποβιβάζονται ανενόχλητα ουσιαστικά στην Κύπρο ,με τις ευλογίες της CIA και των ΗΠΑ…
Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ης Ιουλίου 1974, με αποβατικές και αεροπορικές επιχειρήσεις. Συμμετείχαν συνολικά γύρω στους 40.000 Τούρκοι στρατιώτες.
Τα τουρκικά αποβατικά σκάφη άρχισαν να αποβιβάζουν δυνάμεις ανενόχλητα στην περιοχή Πέντε Μίλι, οκτώ χιλιόμετρα δυτικά της Κερύνειας, λίγο μετά τις 5 το πρωί της 20ης Ιουλίου.
Σχεδόν ταυτόχρονα, σμήνη τουρκικών αεροπλάνων άρχισαν τις επιθέσεις, συνεχώς και κατά κύματα κατά της ευρύτερης περιοχής της Κερύνειας και της Λευκωσίας, ενώ άλλα αεροσκάφη και ελικόπτερα επιχειρούσαν ρίψεις αλεξιπτωτιστών σε επίκαιρα σημεία.
Οι κάτοικοι βρέθηκαν στο έλεος των εισβολέων.
Άοπλοι πολίτες δολοφονήθηκαν, γυναίκες βιάστηκαν και αιχμάλωτοι στρατιώτες εκτελέστηκαν.
———–
Η αντίδραση της ελληνικής πλευράς ήταν ανεξήγητα αργοπορημένη.
Παρ’ ότι το ελληνικό Πεντάγωνο γνώριζε τις κινήσεις των Τούρκων…
Μόλις στις 8:40 το πρωί δόθηκε επισήμως από την Αθήνα η εντολή εφαρμογής των πολεμικών σχεδίων, ενώ το ελληνικό ραδιόφωνο (το ΕΙΡΤ εν προκειμένω), μετέδωσε την είδηση γύρω στις 11 το πρωί.
Η καθυστερημένη κινητοποίηση έδωσε τη δυνατότητα στους Τούρκους εισβολείς να παγιώσουν τις θέσεις τους και να δημιουργήσουν προγεφύρωμα από το Πέντε Μίλι της Κερύνειας προς τον Άγιο Ιλαρίωνα, έχοντας ως αντικειμενικό στόχο τη σύνδεσή του με τον τουρκοκυπριακό θύλακο της Λευκωσίας.
—————
Οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς και της ΕΛΔΥΚ, όταν κινητοποιήθηκαν άρχισαν να πολεμούν με ηρωική αυτοθυσία, χωρίς μάλιστα να διαθέτουν καμμιά αεροπορική κάλυψη και σύγχρονο οπλισμό.
Αριθμούσαν γύρω στους 12.000 άνδρες (ελληνοκύπριους και ελλαδίτες), υπό τη διοίκηση του ταξιάρχου Μιχαήλ Γεωργίτση, (που είχε το γενικό πρόσταγμα στο προδοτικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου).
Στο μεταξύ, άρχισε να κινητοποιείται και ο ελληνοκυπριακός ανδρικός πληθυσμός και να μετέχει στον άνισο αγώνα με ό,τι διέθετε ο καθένας, πυροβολώντας από τις στέγες των σπιτιών του κατά των εισβολέων αλεξιπτωτιστών.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση αιφνιδιασμένη από την εξέλιξη των γεγονότων αρχίζει να παρουσιάζει εικόνα διάλυσης. Κηρύσσει γενική επιστράτευση, η οποία εξελίσσεται σε φιάσκο, δείχνοντας την τραγική κατάσταση που βρισκόταν ο Ελληνικός Στρατός.
Και να σκεφθεί κανείς ότι την Ελλάδα κυβερνούσαν οι στρατιωτικοί…
————–
“Έτοιμοι για ένα σήμα που δεν ήλθε ποτέ…
Όλοι οι πιλότοι των Φάντομ F-4E από την 117 Πτέρυγα Μάχης της Ανδραβίδας ήταν εκλεκτοί αεροπόροι και περίμεναν μέσα στα αεροσκάφη τους την διαταγή για να επιτεθούν στον Τουρκικό αποβατικό στόλο μεταξύ Μικράς Ασίας και Κύπρου, κάτι που θα άλλαζε τον χάρτη των εξελίξεων. Οι Τούρκοι δεν διέθεταν τότε ανάλογα μέσα ανασχέσεως και η επιτυχία θα ήταν στην μεριά των Ελλήνων.
Η διαταγή της επίθεσης δεν ήλθε ποτέ.
Τα Φάντομ F-4E που είχαν ξεκινήσει από την Ανδραβίδα έμειναν αδρανή στο Ηράκλειο και η Κύπρος έμεινε αβοήθητη στις ορδές του ¨Αττίλα¨.
Η ευκαιρία χάθηκε μέσα σε κλίμα ήττας και Προδοσίας….
Αν τα αεροσκάφη Φάντομ F-4E με τα αεροσκάφη αναχαιτίσεως διατάσσονταν να προσβάλλουν την αποβατική δύναμη των Τούρκων στην Κυρήνεια, θα επέφεραν μεγάλες καταστροφές, τις οποίες θα ολοκλήρωναν τα 2 Ελληνικά Υποβρύχια, τα οποία βρίσκονταν στην περιοχή της Ρόδου.
Οι τουρκικές δυνάμεις δεν θα κατόρθωναν να δημιουργήσουν προγεφύρωμα στην Κυρήνεια.
Βέβαια ούτε τα Φάντομ , ούτε τα 2 Υποβρύχια στάλθηκαν τελικά, για να μείνει μόνη της η Κύπρος, η Εθνική Φρουρά και η ΕΛΔΥΚ σε ένα άνισο αγώνα με τα γνωστά αποτελέσματα.
Το σήμα δεν ήλθε ποτέ και αυτό οφείλεται στο βρώμικο προδοτικό παιχνίδι της ηγεσίας της στρατιωτικής χούντας
