Υπάρχουν ακόμα τόποι στον τόπο μας που παραμένουν ανέγγιχτοι. Περιοχές που αντιστέκονται στο χρόνο και στην ανθρώπινη επέμβαση. Τόποι που μυρίζουν αρμύρα, ιστορία και πολιτισμό. Ένας τέτοιος τόπος είναι η αγιοτόκος έρημος των δυτικών Αστερουσίων.
Πέτρα και αρμύρα. Αρμύρα και πέτρα. Μια λιτή, αυθεντική ομορφιά που λάμπει στο φως του ήλιου και σμιλεύει εικόνες γεμάτες μύθο — όχι μυθοπλασία, αλλά πραγματική αφήγηση, γραμμένη από τον άνεμο, τη θάλασσα και την πίστη.
Τα πελαγίσια ακρογιάλια των δυτικών Αστερουσίων, με τα βαθιά, καθαρά νερά, απλώνονται σαν ήσυχοι φύλακες του Νότου. Εκεί όπου το καλοκαίρι δεν είναι μόνο εποχή, είναι εμπειρία — και κάθε εποχή, μια πρόσκληση για βουτιά στην καθαρότητα.
Ο δρόμος προς τα εκεί δεν είναι πάντα εύκολος. Αλλά ό,τι αξίζει, δεν προσφέρεται εύκολα. Χρειάζεται προσπάθεια, αντοχή, και κυρίως διάθεση να αφεθείς. Να ακούσεις τη σιωπή. Να ζήσεις την αλήθεια του τόπου.
Λιμανάκι. Άι – Γιώργης στις Πόντες. Το βλέμμα αγγίζει το άπειρο, το σώμα ξεκουράζεται και η ψυχή γαληνεύει.
Τα Δυτικά Αστερούσια δεν είναι απλώς ένας προορισμός. Είναι βίωμα.
