Σύνταξη κειμένου, φωτογραφικό υλικό: Φανούριος Ζαχαριουδάκης, Μέλος της ΠΑ.Δ.Ε. ΜΜΕ.
Απ’ ότι όλοι μας θυμόμαστε και ιδικά οι πιο μεγάλοι, τα παιχνίδια παλαιότερα ήταν πολλά και ποικίλα, ενώ όλα παιζόταν στις γειτονιές.
Άλλα μεν παιχνίδια παιζότανε αποκλειστικά από αγόρια και άλλα από κορίτσια. Ενώ πολλά από αυτά και από αγόρια και κορίτσια.
Ο σκοπός αυτών των παιχνιδιών ήταν να ψυχαγωγήσουν τα παιδιά και να τα γυμνάσουν, κάνοντας τα πιο δυνατά και πιο ευέλικτα, αλλά παράλληλα να τους ακονίσουν το μυαλό και να τους διδάξουν τη συνεργασία και την ευγενή άμιλλα, μέσα από την ομαδικότητα.
Ένα από αυτά τα παιχνίδια ήταν και ο ”μακρύς ποταμός”.
Στο χωριό μου, το χωριό Γαλιά, τον λέγαμε και ”κάτω πα”, επειδή συνοδεύετο από ανάλογο τραγούδι.
Ο ”μακρύς ποταμός” ήταν ένα από τα αγαπημένα μας παιχνίδια, ενώ τουλάχιστον στο χωριό μου είχε και μια συνέχεια, που πιστεύω ότι η συνέχεια αυτή είχε τοπικό χαραχτήρα.
Όπως θα διαπιστώσουμε, είχε σχέση με το άλμα σε ύψος!!
Θα προσπαθήσω να παραθέσω το όλο παιχνίδι, όπως ακριβώς το παίζαμε εμείς σαν παιδιά και τι ακριβώς λέγαμε, ενώ σε μελλοντικά μου δημοσιεύματα, θα ασχοληθώ με το σύνολο των παιχνιδιών και για το κάθε ένα ξεχωριστά.
Σκοπός μου είναι να τα μάθουν όσοι δεν τα ξέρουν και να τα θυμηθούν αυτοί που τα έπαιζαν.
”Ο μακρύς ποταμός” παιζόταν συνήθως από πολλά αγόρια.
Ξεκίναγε, αφού ένας έκανε την αρχή να σκύψει, ακουμπώντας τις παλάμες του στα γόνατα.
Οι υπόλοιποι παίχτες προσπαθούσαν να περάσουν από πάνω του, με ένα μεγάλο πήδημα, στηριζόμενοι με τα χέρια στη πλάτη, ενώ όποιος πήδαγε, έσκυβε στη συνέχεια και αυτός.
Ο πρώτος γινόταν τελευταίος και ο τελευταίος πρώτος, μέχρι και τελείωνε το παρακάτω τραγούδι που ακολουθεί και το οποίο λεγόταν με ένα σχετικό ρυθμό σε συνδυασμό με το πήδημα.
”Κάτω πα, κάτω κει,
κάτω στην Αμερική,
πάει η πέρδικα να πχεί
και τσακίζει το σταμνί.
Του Φλασκούρη τα κουκιά,
ήτονε πολλά γλυκιά
κι ο Φλασκούρης το μαθαίνει
κι αρματώνεται και βγαίνει
και βαστά σκουρί λεμπίδα,
για να σφάξει τη ζουρίδα
κι ζουρίδα του γρυλώνει
κι’ άρκαλος τα ‘νεματσώνει.
Τρεις σκατούλες στο πιατέλο,
φάτσι συ, μα ‘γω δε θέλω΄”!!
Μετά το τραγούδι, πέρναγαν στην επόμενη φάση του παιχνιδιού.
Ένας απ’ όλους έσκυβε, αλλά έκανε πιο ψηλή καμπούρα, έχοντας τα χέρια του στα μεριά του και το κεφάλι εσωτερικά κεκαμμένο.
Όλοι πήδαγαν, φωνάζοντας: ”πρώτη λιά!!”.
Το ίδιο άτομο ξανάσκυβε κάνοντας ακόμα πιο ψηλή καμπούρα ενώ όλοι πάλι πήδαγαν, φωνάζοντας: ”δεύτερη με τα κλαδιά!!”.
Στη συνέχεια το ίδιο άτομο, στεκόταν όρθιο με σκυφτό μόνο το κεφάλι, όπως λέγαμε τότε, νά ‘χει τη κεφαλή ντου στο φούρνο, και στη συνέχεια όλοι πήδαγαν πάνω από το κεφάλι του, χωρίς να τον ακουμπήσουν , φωνάζοντας: ”τρίτη κι’ άγγιχτη!!”.
