Οι Κρητικοί μετά την κατάκτηση του νησιού από τους Βενετούς και για 2 περίπου αιώνες, συνεχίζουν να φορούν το βυζαντινό ένδυμα που φόρεσαν μετά την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Σαρακηνούς.
Η ανδρική Κρητική φορεσιά αποτελείται από τη βράκα. Στη δυτική Κρήτη την ονομάζουν ”κάρτσα”, ενώ στην ανατολική ”σιαλβάρι”.
Φτιάχνεται από τσόχινο ύφασμα χρώματος βαθύ κυανού και κεντιέται με μαύρο γαϊτάνι στις ραφές. Τη βράκα συμπληρώνουν οι κάλτσες που ράβονται πάνω στη βράκα, στα δύο μπατζάκια της. Το πουκάμισο. Το άσπρο το φορούσαν στους γάμους και το μαύρο ως ένδειξη πένθους.
Μετά το θάνατο του Ελευθέριου Βενιζέλου, το 1936, φόρεσαν μόνιμα μαύρο πουκάμισο. Στη συνέχεια πάνω από το πουκάμισο φοριέται το γελέκι. Είναι χωρίς μανίκια και φτιάχνεται από τσόχα καλής ποιότητας, χρώματος βαθύ μπλε. Στα πέτα του γίνεται διακόσμηση με πολλαπλές σειρές από μεταξωτά σιρίτια χρώματος μαύρου.
Τα υποδήματα, τα στιβάνια όπως τα έλεγαν, χρώματος άσπρου ή μαύρου, είναι ένας είδος μπότας που πρωτοφορέθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Ήταν φτιαγμένα χειροποίητα από δέρμα ζώου.
Πηγή: Χωριά Ελλάδας
