Γιατί βρε μάνα δεν γελάς
και είσαι λυπημένη
εγώ δεν είμαι δίπλα σου
δεν σ έχω φροντισμένη;
Δίπλα μου είσαι κόρη μου
και στα μετάξια μ έχεις
όλο τι θέλω με ρωτάς
παιδί μου,με προσέχεις…
Τότε γιατί μανούλα μου
είσαι γεμάτη λύπη
πες μου γιατί είσαι σκεπτική
τι έχεις,τι σου λείπει;
Ειν τα καλά σου άφθονα
ακριβοθυγατέρα
μα γω στην πόλη πνίγομαι
δεν ανασαίνω αέρα…
Αχ βρε μανούλα μου γλυκιά
στην πόλη ειν η ζωή μου
η οικογένειά μου εδώ
θέλω να σαι μαζί μου.
Δεν το μπορώ μανούλα μου
μονάχη να σε νιώθω
αν πάθεις κάτι στο χωριό
βάρος εγώ θα το χω
Το ξέρω θυγατέρα μου
πως σε στεναχωράω
εγω,θα μαραζώσω εδώ
πίσω θέλω να πάω
Θέλω στο παλατάκι μου
να θέτω να κοιμάμαι
θέλω τον κόσμο του χωριού
ευτυχισμένη να μαι
Να κάθομαι έξω στην αυλή
στο πέτρινο τοιχάκι
και ν αγναντεύω κόρη μου
όλο το χωριουδάκι
Να έρχονται οι γείτονες
να λένε καλημέρα
θηλιά η πόλη στο λαιμό
θηλιά,χωρίς αέρα…
Μου φτάνει που σαι συ καλά
και πίσω γύρισέ με
ετούτο θα χω στο μυαλό
και θα παρηγοριέμαι
Θέλω τον ήλιο να κοιτώ
σαν βγαίνει και σαν γέρνει
κι όλες τις σκέψεις τις κακές
από τον νου να παίρνει!!!
Στίχοι Tania Fistiropoulou
Πηγή: Χωριό μου σε Νοστάλγησα
