«Και η βρόχα έπεφτε στρέητ θρού / σχεδόν παντού» θα τραγούδαγε ο αξέχαστος Γιώργος Ζαμπέτας. Όχι μόνο στην Ιβηρική Χερσόνησο, όπου στην Πορτογαλία και στην Ισπανία η ξηρασία έφυγε, το ελαιόλαδο έρχεται, αλλά και στην υπόλοιπη Μεσόγειο φέρνοντας ακόμη πιο κοντά το ενδεχόμενο για μια μεγάλη παραγωγή την επόμενη εμπορική περίοδο 2025/26, πλην φυσικά κάποιου αφύσικου καταστροφικού ανοιξιάτικου καύσωνα. Άρα, είναι εν μέρει δικαιολογημένη η συνέχιση των πτωτικών τάσεων των τιμών. Αυτό που δεν είναι δικαιολογημένο είναι το κλίμα πανικού που καλλιεργείται μεταξύ ελαιοπαραγωγών και ελαιουργών που έχουν ανάγκη χρηματικής ρευστότητας. Όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει το έδαφος για την υποτιμητική κερδοσκοπία είναι στρωμένο εδώ και πολλά χρόνια από την έλλειψη ισχυρών επιχειρήσεων (ιδιωτικών και συνεταιριστικών) και αξιόπιστων φορέων άσκησης ελαϊκής πολιτικής. Επίσης και από την έλλειψη εναλλακτικών λύσεων, π.χ. με κανάλια εμπορίας όπως το «5λιτρο του παραγωγού».
| οι όποιες εμπορικές συμφωνίες εμπεριέχουν την ασάφεια του χρόνου φόρτωσης |
Εν πάση περιπτώσει και αυτή η εβδομάδα έχει ως κύριο χαρακτηριστικό της την απραξία εμπορικών συναλλαγών καθώς δεν υπάρχει σημείο συνάντησης των πωλητών με τους αγοραστές, και αντίστροφα. Όλοι είναι επιφυλακτικοί αποφεύγοντας να δεσμευτούν. Ακόμη και οι όποιες εμπορικές συμφωνίες εμπεριέχουν την ασάφεια του χρόνου φόρτωσης. Δύσκολα κάποιος δεσμεύεται να φορτώσει ένα βυτίο «σήμερα» και να το παραδώσει «αύριο».
| οι τιμές κινούνται σε ένα πολύ στενό εύρος μεταβολών λίγων σέντ, όπου όμως εδώ καθοριστικό ρόλο παίζουν οι «λεπτομέρειες» των ποιοτικών χαρακτηριστικών, |
Ας μην ξεχνάμε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό που έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό. Από τη στιγμή που φέτος έπαψαν οι μεγάλες απότομες έντονες διακυμάνσεις των τριών προηγούμενων ετών, οι τιμές κινούνται σε ένα πολύ στενό εύρος μεταβολών λίγων σέντ, όπου όμως εδώ καθοριστικό ρόλο παίζουν οι «λεπτομέρειες» των ποιοτικών χαρακτηριστικών, χημικών, οργανοληπτικών, καθαρότητας υπολειμμάτων, δηλαδή «δύσκολα πράγματα».
Το κλίμα που επικρατεί στις κυριότερες αγορές της Μεσογείου συνεχίζει να είναι βροχερό και εμπορικά υποτονικό.
Ισπανία: Η πλειονότητα των “κανονικών” έξτρα παρθένων κυμαίνεται από 4,0 έως 4,50 χωρίς να λείπουν οι ειδικές περιπτώσεις που “σκαρφαλώνουν” λόγω εξαιρετικής ποιότητας στα 5,0 €/κιλό, με τα αμφιβόλου οργανοληπτικής αξίας να υποχωρούν στα 3,80 €/κιλό. Γενικότερα, κοινή είναι η διαπίστωση της έλλειψης καλών ποιοτήτων και της περίσσειας των υποβαθμισμένων. Η πτώση του βιομηχανικού συμπαρασύρει και το ραφινέ στο 3,25 – 3,30€/κιλό. Σύμφωνα με το σύστημα PoolRed η υποχώρηση των τιμών από τις αρχές Μαρτίου όχι μόνο συνεχίζεται αλλά και επιταχύνεται έχοντας φθάσει για τα μεν έξτρα κατά 10%, αλλά για τα παρθένα και τα λαμπάντε κατά 14%.
Ιταλία: Οι τιμές των έξτρα παραμένουν άνω των 9,0 υπερασπίζοντας το Made in Italy, του οποίου οι ποσότητες είναι λιγότερες κι από ελάχιστες.
Τυνησία: Οι τιμές των έξτρα έχουν υποχωρήσει κάτω των 4€/κιλό, όμως η χώρα αντιμετωπίζει το προϊόν πολύ σοβαρά, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να επιδοτήσει το κόστος μεταφοράς τυποποιημένου ελαιολάδου στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ελαϊκής πολιτικής, ενώ τα στοιχεία των εξαγωγών ελαιολάδου στις ΗΠΑ επισημοποιούν ότι η Τυνησία έχει αδιαφιλονίκητα κατακτήσει την 3η θέση της παγκόσμιας κατάταξης.
Ελλάδα: Μία ακόμη εβδομάδα όπου οι θελήσεις πωλητών και αγοραστών δεν συμπίπτουν με αποτέλεσμα ελάχιστες πραγματικές συναλλαγές, σε ένα πολύ στενό εύρος τιμών. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι περισσότερα από τα 2/3 της παραγωγής βρίσκονται ακόμη σε αδιάθετα αποθέματα, ιδίως στην Κρήτη. Ωφελημένοι όσοι έχουν διαθέσιμες δεξαμενές, τις οποίες νοικιάζουν με το αζημίωτο σε ελαιοτριβείς/ελαιουργούς.
Κατά τα άλλα, όπως γράφαμε πριν καιρό (Ποιοί αυτοκτονούν με τις τιμές του ελαιολάδου;) η Ελλάδα συνεχίζει να βασανίζεται, αδίκως. Οι τιμές έκαναν μια ανοδική αντίδραση στο 5,70 και εκεί διεπράχθη το συνηθισμένο λάθος. Αντί για σταδιακές πωλήσεις στην άνοδο («πούλα και μετάνοιωνε») επικράτησε (πάλι) η λάθος λογική «θα ανέβει κι άλλο και τότε θα πουλήσουμε». Βόηθησαν οι «κουβέντες καφενείου», έβαλαν το πληκτρολόγιό τους και ορισμένοι αγροτοδημοσιογράφοι, που «είδαν όνειρο» τα 6 €, η αγορά γύρισε πτωτικά, τότε όλοι έσπευσαν να προσφέρουν επιταχύνοντας την παραπέρα πτώση, τα λάδια έμειναν απούλητα ακόμη και σε προσφορές με 5,45€. Τώρα κυκλοφορεί άλλη «πατέντα». Θα ανεβάσουν, λέει, τις τιμές βάζοντας σε δημοπρασίες ελάχιστο όριο τα 5,10€. Μακάρι…
Έχοντας πάντοτε υπ’ όψη τις γνωστές αποστάσεις μεταξύ Λακωνίας-Κρήτης-Μεσσηνίας, την εβδομάδα αυτή καταγράφηκαν, με κάθε επιφύλαξη, οι εξής τιμές (βυτίο, αναχώρηση ex-work):
| Έξτρα | Λακωνία | 4,45 – 4,85 |
| Έξτρα | Μεσσηνία | 4,30 – 4,40 |
| Έξτρα | Κρήτη | 4,40 – 4,80 |
| Λαμπάντε 5° | 2,40 – 2,60 | |
| Ραφινέ/ (Κουπέ*) | 3,20 – (3,60*) |
Το μπρούτο πυρηνέλαιο 10° έχει αναχώρηση με 1,05€/κιλό.
Πηγή: olivenews.gr
