Οι Αγίες Αλεξανδρία, Κλαυδία, Ευφρασία, Ματρώνα, Ιουλιανή, Ευφημία και Θεοδώρα (ή Θεοδοσία) άθλησαν κατά τους χρόνους του ασεβούς αυτοκράτορα Μαξιμιανού (286 – 305 μ.Χ.) στην Αμισό (ή Αμινσός ή Αμσός ή Εμήδ) του Πόντου, όταν ξεσηκώθηκε μεγάλος διωγμός κατά των ανθρώπων που ομολόγησαν τον Χριστό.
Οι Αγίες συνελήφθησαν από τον άρχοντα της Αμινσού, που ήταν ειδωλολάτρης και όταν στάθηκαν ενώπιόν του, ομολόγησαν ότι είναι Χριστιανές και τον έλεγξαν με παρρησία, αφού τον αποκάλεσαν σκληρό και άδικο και εχθρό της αλήθειας. Ο άρχοντας εξοργίσθηκε και έδωσε εντολή και τις τοποθέτησαν σε δημόσιο μέρος για θέαμα, όπου άρχισαν να τις χτυπούν με ραβδιά. Στην συνέχεια έκοψαν τους μαστούς αυτών με ξίφη και, αφού τις κρέμασαν, τις έγδαραν τόσο πολύ, ώστε φάνηκαν τα έντερά τους. Τέλος, τις έριξαν σε μεγάλο καμίνι φωτιάς και, ενώ έψαλλαν και προσεύχονταν στον Θεό, παρέδωσαν τις ψυχές τους.
Το μαρτύριό τους έγινε μεταξύ των ετών 303 – 305 μ.Χ.
Σημείωση: Το δίστιχο λέει ότι: «Ἀριθμὸς ἑπτὰ παρθένος τῶν Παρθένων». Ο αριθμός επτά καλείται «παρθένος» διότι δεν παράγει αλλά ούτε και παράγεται από άλλον αριθμό της πρώτης δεκάδας (1 – 10).
Οι Αγίες Αλεξανδρία, Κλαυδία, Ευφρασία, Ματρώνα, Ιουλιανή, Ευφημία και Θεοδώρα που μαρτύρησαν στην Αμινσό
