Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης.
Τυχαία γεννήθηκα.
Δεν ήμουν στο πρόγραμμα.
Οι γονείς μου ήταν σε μεγάλη ηλικία
και είχαν ήδη δύο παιδιά.
Εννέα ετών άρχισα μουσικές σπουδές.
Κλασσική κιθάρα, ευφώνιο, τρομπέτα.
Συμμετείχα στις φιλαρμονικές τού
Ηρακλείου και μου βάλανε την ιδέα
ότι έχω ωραία φωνή
και ότι μπορώ να τραγουδήσω.
Μετά το στρατό, το 1982, ήρθα στην
Αθήνα και πήρα μέρος στην εκπομπή
”Να η Ευκαιρία”,
και υπέγραψα το πρώτο μου
συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία.
Από τότε ξεκίνησα
επαγγελματικά το τραγούδι.
Έκανα το χόμπι μου επάγγελμα.
Με το ταλέντο που διαθέτω, απ’
ότι μου έχουν πει επανειλημμένα,
θα μπορούσα να έχω κάνει
πιο λαμπρή καριέρα.
Για να κάνεις αυτή τη δουλειά
πρέπει να έχει φιλοδοξίες.
Αλλά το χειρότερο
είναι η ματαιοδοξία.
Δε με ενδιαφέρει καθόλου το ”Με
αναγνώρισαν-δε με αναγνώρισαν”.
Αυτό που μου αρέσει είναι το εξής:
Όταν τραγουδάω, κι έχω πει
ένα τραγούδι πριν 30 χρόνια,
οι άνθρωποι το τραγουδάνε
σαν χορωδία.
Και αυτό που μου αρέσει
ακόμα πιο πολύ,
είναι ότι οι γονείς φέρνουν μαζί
τα παιδιά τους και τραγουδάνε
κι αυτά.
Βλέπω τη διαχρονικότητα.
”Δε μετανιώνω
που αγάπησα εσένα μόνο,
Και καρτερώ,
το γυρισμό σου καρτερώ,
Χάνομαι χωρίς ελπίδα
μέρα-νύχτα στη Χαλκίδα,
Δεν είσαι πουθενά,
Αδυναμία μου μεγάλη,
Ήθελα κάτι να σου πω,
Μη μου γκρεμίζεις τ’ όνειρο,
Νιώσε με, σώσε με
κι ό,τι θες στο προσφέρω,
Ούτε που ρώτησα,
Καράβι απόψε το φιλί,
Άστρα μη με μαλώνετε
που τραγουδώ τη νύχτα,
Αχ για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
γι’ αυτό, για να σε συναντήσω”.
Μόνο αγάπη έχω μέσα μου. Μόνο
αγάπη πρέπει να έχουμε μέσα μας και
να δίνουμε αγάπη. Αυτό έχει σημασία.
Δε θυμώνω, έχω χιούμορ,
είμαι ανθρώπινος,
μακριά από κακία, φθόνο, ζήλεια,
είμαι επιλεκτικός στην εργασία μου,
κράτησα καθαρή την ψυχή μου
και συνεχίζω…
Μανώλης Λιδάκης
Σήμερα έφυγε από τη ζωή.
………………………………………………………….
Πηγές:
news247. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στον Κώστα Μανιάτη.
alimosonline. gr
Απόσπασμα από συνέντευξη
στην Ελισάβετ Μιτσού.
Πηγή: Πρόσωπα