Γράφει ο Μιχάλης Ανδριανάκης
Για κάμποσα χρόνια η φτωχή μα όμορφη περιοχή του βορειοανατολικού Αποκόρωνα γνώρισε μια πρωτοφανή οικοδομική δραστηριότητα.
Σπίτια παλιά αγοραζόταν από ξένους, νέες πολυτελείς βίλες κτιζόταν στις ερημιές του Θεού, αυτοκίνητα γεμάτα λαθρομετανάστες κυκλοφορούσαν ξημερώματα για να μην τους πιάσει η αστυνομία, οι μπετονιέρες ακολουθούσαν η μια την άλλη.
Από την άλλη πλευρά οι αγρότες της περιοχής “φιλούσαν τα χέρια τους”, καθώς πουλούσαν σε απίστευτες τιμές άχρηστα γι΄αυτούς χωράφια, τις “χαλέπες”, που λέγαμε μια φορά.
Το τοπίο άλλαξε δραματικά, δίκτυα κοινής ωφέλειας απλωνόταν παντού, πισίνες γέμιζαν με το ανύπαρκτο νερό της περιοχής και όλοι ήταν τρισευτυχισμένοι.
Σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, γέμισε ο τόπος με πωλητήρια, Κάποιοι για δικούς τους λόγους τα ξεφορτώνονται…
Ήταν μια φούσκα που έσκασε, άφησε όμως ανεξίτηλα τα σημάδια της στον τόπο.
Να ελπίσουμε πως κάποτε θα μάθουμε πως όλη η γη δε είναι οικόπεδα πως υπάρχει μια επιστήμη που τη λένε χωροταξία και οι ιδιοκτησίες που πουλούσαν και τα δήλωναν τότε οικόπεδα και σήμερα άγονα οικόπεδα για να γλυτώσουν φόρους.
Έ, ρε κούνια που μας κούναγε!!!
- Ο κ. Μιχάλης Ανδριανάκης είναι επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων
