Σήμερα, ο χάρτης αυτός έχει εξοριστεί από τις σχολικές αίθουσες, μιας και θεωρείται πως δεν ανταποκρίνεται (!!!) στις ανάγκες της «σύγχρονης» εκπαίδευσης.
Κάπου, σε κάποιες σιωπηλές και κρύες σχολικές αποθήκες, θα στέκεται, φρόνιμα τυλιγμένος στο κορδονάκι του, μαζί με άλλους «εξόριστους», αναπολώντας και νοσταλγώντας τα παλιά, ιδιαίτερα εκείνα τα παιδικά κεφαλάκια και τα μάτια τα αστραφτερά, που συνωστίζονταν μπροστά του, τιτιβίζοντας σαν πουλάκια, για να δουν και να χαρούν τις ζωγραφιές του.
Πολλές φορές, όταν «ταξιδεύω» στο Χθες, νιώθω και σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένα υπήρξαμε τα παιδιά εκείνου του καιρού, τότε που η ζωή ήταν μεν φτωχή και δύσκολη, όμως δεν ήταν αλλοτριωμένη, κρύα, αποστεωμένη, ηλεκτρονική και μηχανοποιημένη.
Γι’ αυτό ΚΑΙ οι πέντε αισθήσεις μας ήταν κάθε στιγμή σε εγρήγορση κι επιφυλακή, γι’ αυτό ΚΑΙ μπορούσαμε να χαιρόμαστε και να βάζουμε στην καρδιά μας απλά πράγματα, όπως τούτον τον παλαιό σχολικό χάρτη της
Πατριδογνωσίας με τις «Τέσσερες Εποχές».
Ανάρτηση: ΣΑΜΟΣ – Γλυκιά σαν το κρασί της
