Γράφει η Μαρία Μαυρουδή*
Ο καιρός λένε περνάει γρήγορα και στην πραγματικότητα έτσι είναι. Όταν όμως λείπει από κοντά μας κάποιο αγαπημένο πρόσωπο, ο καιρός περνά βασανιστικά αργά και κάθε στιγμή που περνάει συνοδεύεται κι από μια γλυκιά ανάμνηση.
Ένας χρόνος πέρασε από την ημέρα που ο κύριος Κώστας Αγριμάνης ταξίδεψε για τη Γειτονία των Αγγέλων, σκορπίζοντας θλίψη όχι μόνο στην οικογένειά του αλλά και σε ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα. Σε όλους τους ανθρώπους που τον γνώρισαν, συνεργάστηκαν μαζί του και τον αγάπησαν.
Ένας χρόνος χωρίς τον αγαπημένο συνάδελφο, τον εξαίρετο δάσκαλο που προσέφερε πολλά στο χώρο της εκπαίδευσης, υπηρετώντας την με πίστη, αγάπη και ήθος.
Ένα χρόνο χωρίς Εκείνον που αποτελεί πρότυπο μίμησης και θαυμασμού τόσο ως εκπαιδευτικός αλλά κυρίως ως Άνθρωπος.
Ένα χρόνο χωρίς τον κύριο Κώστα που στο σύντομο χρονικό διάστημα που υπηρέτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Γαλιάς αγωνίστηκε για να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα που είχε, πάντα για το καλό των συναδέλφων και των μαθητών του.
Αν και η μοίρα δεν τον άφησε να ολοκληρώσει τα σχέδιά του αποτελεί το θεμέλιο λίθο για την εκπλήρωσή τους, την οποία συνεχίζει επάξια η αντικαταστάτρια του.
Ένα χρόνο χωρίς Εσένα αγαπητέ συνάδελφε.
Θα σε θυμόμαστε πάντα.
* Η Μαρία Μαυρουδή είναι Δασκάλα και Υποδιευθύντρια στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Μοιρών
