Του Δημοσιογράφου Γιώργου Μυσιρλάκη
Ο δικηγόρος παρ Αρείω Πάγω , εκ των κορυφαίων Νομικών της χώρας πρώην Νομάρχης Ρεθύμνης και Χανίων & αγαπημένος φίλος, Αντώνης Γρηγοράκης, έφυγε σήμερα από τη ζωή, σκορπίζοντας θλίψη σε όσους είχαν την τιμή και τη χαρά να τον γνωρίσουν, να συνεργαστούν μαζί του μα και να βιώσουν τη βαθιά ανθρωπιά ενός άρχοντα!
Ο Αντώνης δεν ήταν απλώς ένας δικηγόρος. Ήταν ένας δεινός αγορητής που καθήλωνε το ακροατήριο και άφηνε άφωνο το δικαστήριο με την ακεραιότητα, τη δύναμη και τη βαθιά νομομάθεια που χαρακτήριζαν κάθε του επιχείρημα. Οι χειρισμοί του σε κάθε υπόθεση ήταν αριστοτεχνικοί, αποτέλεσμα όχι μόνο της επιστημονικής του κατάρτισης αλλά και της μοναδικής του διορατικότητας. Αγωνιζόταν με πάθος, αλλά και με αξιοπρέπεια, για τη Δικαιοσύνη, την οποία υπηρέτησε με εργατικότητα και σύνεση.
Ο Αντώνης, όμως, ήταν και κάτι παραπάνω. Ήταν άνθρωπος. Δοτικός, ευγενής, και πάντα πρόθυμος να προσφέρει τη βοήθειά του ανυστερόβουλα, στάθηκε βράχος στο πλευρό όσων τον χρειάστηκαν, είτε πρόκειται για δικαστικές περιπέτειες, είτε για ηθική και ανθρώπινη υποστήριξη. Δεκαετίες πριν, όταν τα πολιτικά πάθη δοκίμαζαν τις αντοχές πολλών, ο Αντώνης στάθηκε δίπλα τους, με το θάρρος και τη συνέπεια που τον χαρακτήριζαν σε όλη του τη ζωή.
Βαθιά δημοκράτης και άνθρωπος του διαλόγου, άφησε το αποτύπωμά του και στην πολιτική ζωή. Στέλεχος της «Νέας Δημοκρατίας», υποψήφιος βουλευτής, Νομάρχης Ρεθύμνης και Χανίων, διαχειρίστηκε με επιτυχία δύσκολες καταστάσεις, αποσπώντας τα εύσημα ακόμα και από πολιτικούς του αντιπάλους. Η ευγένεια, η ευρύτητα πνεύματος και η ικανότητά του να βρίσκει συναινετικές λύσεις τον κατέστησαν ξεχωριστό , όχι μόνο στη δικηγορία, αλλά και στην πολιτική.
Προσωπικά, είχα την τιμή να τον γνωρίσω και να συνεργαστώ μαζί του. Ήταν μια αστείρευτη πηγή γνώσης και εμπειρίας. Θυμάμαι, πριν δύο μήνες, όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Παρότι δοκιμαζόταν, μου είπε με τη γνωστή του ψυχραιμία: «Το παλεύω…». Και, όπως πάντα, η κουβέντα μας στράφηκε στις παλιές δίκες και στα γεγονότα που μοιραστήκαμε. Τότε, η φωνή του, ακόμα και μέσα από τη δοκιμασία, είχε εκείνη τη ζωντάνια που μόνο ο ίδιος μπορούσε να αποπνέει.
Η αγάπη του για την Κρήτη, τη Μεσαρά και το χωριό του, τους Βώρους, ήταν διαρκής και ανυπέρβλητη. Έζησε και εργάστηκε με μια σπάνια ισορροπία ανάμεσα στον επαγγελματία, τον πολιτικό και τον άνθρωπο.
Δυστυχώς, σήμερα ήρθαν τα δυσάρεστα νέα. Ο Αντώνης Γρηγοράκης μας άφησε. Όμως, το παράδειγμά του, η αξιοπρέπεια και η ανθρωπιά του θα παραμείνουν ζωντανά στις μνήμες μας.
Καλό ταξίδι, φίλε Αντώνη. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στη σύζυγό σου Γεωργία, στα παιδιά σου και σε όλη την οικογένειά σου. Αθάνατος!
