Του Δικηγόρου Γεωργίου Παπαδάκη
Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ, για τη ΓΕΙΤΟΝΙΑ των ΑΓΓΕΛΩΝ, (δια της ταπεινότητος και ελαχιστότητός μου), στην ΕΞΟΔΙΟ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ, χθές, του μακαριστού παπα ΓΙΩΡΓΗ (ΠΟΛΥΧΡΟΝΑΚΗ), ΙΕΡΕΑ των ΒΩΡΩΝ, εξ ΟΝΟΜΑΤΟΣ, ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ και ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΟΛΩΝ των κατοίκων της ΕΝΟΡΙΑΣ του ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ :
ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ (για τον παπά Γιώργη)
( Βώροι 28 – 12 – 2024 )
Με βαθιά οδύνη και λύπη ανείπωτη, αποχαιρετούμε σήμερα, για τελευταία φορά τον παπά Γιώργη, στο μεγάλο ταξίδι προς την αιωνιότητα.
Δυό λόγια αποχαιρετισμού, από την ταπεινότητά μου, και με προσωπική συγκίνηση, ως μέλος της ενορίας των Βώρων, που επί χρόνια πολλά διακόνησε ο παπα Γιώργης.
Όλοι εμείς, που είμαστε σήμερα εδώ, συγχωριανοί, φίλοι, συγγενείς, πνευματικά παιδιά, συλλειτουργοί σου, ταπεινά και ειλικρινά, αποχαιρετούμε, με αγάπη και ευγνωμοσύνη, τον παπα Γιώργη, ως έκφραση του ελάχιστου χρέους μας προς τον αγαπημένο μας ιερέα και, επί 45 χρόνια, πνευματικό μας πατέρα στην ενορία των Βώρων. Για την τεράστια προσφορά του στην κοινωνική και πνευματική ζωή των κατοίκων του χωριού μας, αλλά και τη συμβολή του στην επιτυχία του έργου της εκκλησίας και στο θρίαμβο της Ορθοδοξίας.
Όλο το έργο του, η προσωπικότητά του, και η εν γένει προσφορά του παπά Γιώργη στην κοινωνική και πνευματική ζωή του χωριού μας, τον καταξίωσαν, ως ένα από τους πιο άξιους ιερείς που τίμησαν το ράσο τους, και απετέλεσε πρότυπο ιερωμένου και πνευματικού ανθρώπου, υπόδειγμα ποιμένα της ενορίας του, αλλά συγχρόνως και συζύγου, πατέρα και παππού.
Για μας όλους του συγχωριανούς του, ο παπά – Γιώργης ήταν και κάτι παραπάνω : ήταν ο διαχρονικός πνευματικός μας πατέρας. Αν ο ναός είναι το σπίτι του θεού – Πατέρα, ανοικτό για όλα τα παιδιά του, το σπίτι του ιερέα παπα – Γιώργη ήταν και σπίτι των παιδιών του, των ενοριτών. Ο παπά – Γιώργης είναι εκείνος που μας γέννησε μέσα από την κολυμβήθρα στη χριστιανική ζωή. Είναι ο πνευματικός μας πατέρας, γιατί μας έδωσε το γάλα της χριστιανικής πίστης, στη νηπιακή μας πνευματική ζωή, και μας έθρεψε, για να μας δώσει ώριμους πιστούς στην Εκκλησία.
Κάθε Κυριακή τον ακούγαμε να μας λέει : «εν ειρήνη προέλθωμεν». Δηλ. να απέλθομε εν ειρήνη. Την αδελφοσύνη και την ενότητα που ζήσαμε με τη θεία κοινωνία να τη συνεχίσομε και στην καθημερινή μας ζωή, ολόκληρη την εβδομάδα.
Κάθε Κυριακή, τον παρακολουθούσαμε να μας ερμηνεύει το Ευαγγέλιο, με τον μοναδικό του τρόπο, και στη γλώσσα που μιλούσε κατευθείαν στο μυαλό και στην καρδιά όλων μας. Τον παρακολουθούσαμε να μας κατηχεί στην πίστη μας προς το Χριστό, προς τη Ορθοδοξία, προς τη Θρησκεία μας. Και πάντα αποχωρούσαμε «εν ειρήνη», αισθανόμενοι πιο δυνατοί, πιο ασφαλείς, πιο ήρεμοι, περισσότερο χαρούμενοι.
Μαζί του βιώναμε μ’ ένα μοναδικό τρόπο, τις μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης : τα Χριστούγεννα, το Πάσχα αλλά και τις άλλες γιορτές. Πάντα θα θυμόμαστε το πολύ πρωί που έκανε τη λειτουργία των Χριστουγέννων, που με ευλάβεια και κατάνυξη, ζούσαμε μαζί του τη μεγάλη στιγμή της γέννησης του Χριστού. Πάντα θα θυμόμαστε την κατανυκτική περιφορά του επιταφίου στο χωριό μας τη Μεγάλη Παρασκευή, τη βραδιά της Αναστάσεως το μέγα Σάββατο, στον αύλιο χώρο της εκκλησίας μας, με το όποιο άγχος του με τα βαρελότα και τα βεγγαλικά, να αναγγέλει το σωτήριο μήνυμα της Ανάστασης του Θεανθρώπου – Χριστού.
Δε θα ξεχάσομε τις λειτουργίες μαζί του στα ξωκκλήσια της ενορίας μας : στην Παναγία Καρδιώτισσα, στον Άγιο Γεώργιο, στον Άγιο Ονούφριο, στον Άγιο Φανούριο, στην Αγία Παρασκευή και αλλού.
Με τον παπά – Γιώργη, είχαμε την τύχη όλα αυτά τα χρόνια να απολαμβάνομε τη θεία λειτουργία, σε όλο της το μεγαλείο. Με την καθαρή και καλλιεργημένη φωνή του, βιώναμε τα τροπάρια, τις ψαλμωδίες και τους βυζαντινούς ύμνους μ’ ένα σπάνιο και μοναδικό τρόπο.
Ο παπά – Γιώργης ήταν ο πνευματικός μας, που όταν έφευγε για τον ουρανό κάποιος δικός μας άνθρωπος, ήταν κοντά μας στοργικά και παρηγορητικά. Ήταν εκεί και συμμετείχε στον πόνο μας, στη δύσκολη αυτή στιγμή της ζωής μας, στη μεγάλη μας δοκιμασία. Ήταν δίπλα μας που με μεγάλη προσοχή, και στην ψυχολογική φόρτιση που βρισκόμασταν, τον ακούγαμε να μας μιλάει για το λόγο του Θεού, και μεις να δεχόμαστε την ουράνια διαβεβαίωση ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή μιάς άλλης ζωής, χωρίς πόνο και θλίψη, χαρούμενη και αιώνια, κοντά στον Ουράνιο πατέρα μας, το Θεό.
Ο παπά Γιώργης ήταν παρών σε κάθε εκδήλωση που αφορούσε στο χωριό μας. Συνέβαλε με την παρουσία του, το έργο του και το λόγο του στην προώθηση και την επίλυση πολλών προβλημάτων του χωριού μας.
Η συμβολή του παπά – Γιώργη, στο να είναι το χωριό μας ξεχωριστό, σε όλη την περιφέρεια και όχι μόνο, ώστε να έχει την… έξωθεν καλή μαρτυρία, ήταν σημαντικότατη. Η διακονία του όλα αυτά τα χρόνια στην εκκλησιαστική ζωή, αλλά και η έντονη παρουσία του στην πνευματική και κοινωνική ζωή του χωριού μας, συνέβαλαν, καθοριστικά, στο ήθος των ενοριτών – συγχωριανών μας και στην εξύψωση του πνευματικού και πολιτιστικού επιπέδου των.
Ο παπα- Γιώργης ευτύχησε και αξιώθηκε να δημιουργήσει, με την άξια σύζυγό του πρεσβυτέρα Ελένη Κουσανάκη, μια υπέροχη οικογένεια τα μέλη της οποίας είναι άνθρωποι επιτυχημένοι στην εργασία τους, την οικογένειά τους και καταξιωμένοι στην κοινωνία. Δημιούργησε μία οικογένεια με τις αρχές και τις αξίες της χριστιανικής πίστης και των ιδεωδών προς την πατρίδα τη θρησκεία και την οικογένεια. Τα ιδανικά αυτά υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή και ο ίδιος με το λόγο του το έργο του και το παράδειγμά του.
Ο παπά – Γιώργης, ενστερνιζόμενος το πνεύμα και την μέγιστη αξία του πολιτισμού μας και της Ορθοδοξίας μας, απετέλεσε ένα δυναμικό ιερέα, συστρατευόμενος με τα άλλα μέλη της εκκλησίας μας, βάζοντας και αυτός το λιθαράκι του, για την υπεροχή, τη νίκη και τελικά το θρίαμβο της Ορθόδοξης εκκλησίας μας και του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού.
Αγαπηπημένε μας παπά – Γιώργη,
Όλοι εμείς, οι ενορίτες σου, οι συγχωριανοί σου και οι φίλοι σου, νιώθομε ευτυχείς, που αξιωθήκαμε να είσαι εσύ ο ιερέας μας, ο ποιμένας μας, ο πνευματικός μας άνθρωπος.
Όλοι εμείς δηλώνομε τώρα και για πάντα, πόσο περήφανοι είμαστε για σένα : τον παπά μας, τον ποιμένα μας τον πνευματικό μας πατέρα.
Όλοι εμείς αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη για όλα όσα πρόσφερες, όλα αυτά τα χρόνια σε μας και στο χωριό μας.
Αγαπημένε μας παπά – Γιώργη,
Σήμερα αναχωρείς για το ταξίδι της Αιωνιότητος. Σε συντροφεύουν τα έργα της αγάπης σου και τα δάκρυα των πνευματικών σου παιδιών όλων των κατοίκων της ενορίας μας του αγαπημενου μας χωριού, των Βώρων.
Σήμερα εδέησε ο Άγιος Τριαδικός μας Θεός μας να σε πάρει μαζί Του.
Σε ευχαριστούμε Κύριε και Θεέ μας, διότι σε εσένα ανήκει η αθάνατη ζωή και η δόξα και το αμέτρητο έλεος και η φιλανθρωπία και η βασιλεία σου. Διότι σε ολους τους ανθρώπους, όρισες το κοινὸ χρέος του βίου (τον θάνατο), όταν έλθει η ώρα. Γι᾿ αυτὸ σε παρακαλούμε Κύριε και Θεέ μας, τον δούλο Σου Ιερέα, παπά Γιώργη, πνευματικό μας πατέρα, που κοιμήθηκε με την ελπίδα της αναστάσεως στην αιώνια ζωή, ανάπαυσε στους κόλπους Αβραάμ, Ισαὰκ και Ιακώβ. Και πως στην γη τον αξίωσες να γίνει λειτουργός Σου, έτσι ανάδειξέ τον λειτουργὸ και στο ουράνιο θυσιαστήριό Σου. Και όπως μεταξύ των ανθρώπων τον εκόσμησες με το αξίωμα της ιερατικής Σου χάριτος, έτσι και μεταξύ των αγγέλων παράλαβέ τον, ακατάκριτον στην Τριαδικὴ δόξα Σου. Εσύ που έκανες ένδοξη την ζωή του στη γη, κάνε με τον θάνατό του να μπεί στον τόπο των Αγίων Σου, και τοποθέτησε το πνεύμα του, μεταξὺ εκείνων που από την αρχὴ Σε ευαρέστησαν. Διότι Συ είσαι α ανάσταση …
Αιώνια να υπάρχει η μνήμη γιά σένα (στον ουρανό), πνευματικέ μας πατέρα παπα Γιώργη, που αξίζεις να σε μακαρίζομε και να σε θυμόμαστε γιά πάντα. Ας φωνάξουμε στον αθάνατο Βασιλιὰ καὶ Χριστό μας, Αυτὸν που σε πήρε από εμάς, ας σε αναπαύσει εκεί, που υπάρχει η κατοικία όλων αυτών, που γεύονται την ευφροσύνη της βασιλείας Του. Ανάπαυσε ο Θεός τον δούλο Σου – παπα Γιώργη, και τοποθέτησέ τον στον Παράδεισο, όπου βρίσκονται χοροί των Αγίων και οι δίκαιοι θα λάμψουν ως φωστήρες. Ανάπαυσε τον δούλον σου παπα Γιώργη, που κοιμήθηκε σήμερα, όπως ήταν το θέλημα σου, παραβλέποντας όλα τα ακούσια και εκούσια αμαρτήματα.
Μετά των Αγίων ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου, ένθα ουκ έστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλὰ ζωὴ ατελεύτητος
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ, ΠΟΛΥΣΕΒΑΣΤΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΈ ΜΑΣ ΠΑΤΕΡΑ, ΠΑΠΑ ΓΙΩΡΓΗ!
ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ, αγαπημένε μας, στον ουράνιο κόσμο, της άφραστης γαλήνης, μετά του ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΤΗ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ, ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΦΩΣ!
