Bλέπεις αθλητά ηδονικώς το ξίφος,
Συν τω ξίφει γαρ έβλεπες και το στέφος.
Ο Άγιος Δαμασκηνός καταγόταν από τον Γαλατά της Κωνσταντινούπολης και ονομαζόταν Διαμαντής. Οι γονείς του, ευσεβείς χριστιανοί, ονομάζονταν Κυριάκος και Κυριακή.
Ο Διαμαντής σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός. Και για να αποφύγει την οργή των Τούρκων, για κάποιο του παράπτωμα, αναγκάστηκε να ασπαστεί τον ισλαμισμό. Αργότερα όμως μετανόησε και πήγε στο Άγιον Όρος.
Εκεί, στο Μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας, έγινε μοναχός με το όνομα Δαμασκηνός και ασκήθηκε στην αρετή για 12 χρόνια. Τον κατέλαβε όμως ο πόθος του μαρτυρίου και μαζί με τον απερχόμενο από τη Λαύρα Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Διονύσιο, ήλθε στη Βασιλεύουσα. Εκεί δημόσια κήρυττε τον Χριστό και προέτρεπε τους μουσουλμάνους ν’ αρνηθούν τον Μωάμεθ.
Οι Τούρκοι τον πέρασαν για τρελό και στην αρχή δεν του έδωσαν σημασία. Αλλά ο Δαμασκηνός με τα κηρύγματα του έγινε τόσο προκλητικός στους Τούρκους, με αποτέλεσμα να τον συλλάβουν και αφού σκληρά τον βασάνισαν, τον αποκεφάλισαν μπροστά στην πόρτα του Πατριαρχείου στις 13 Νοεμβρίου 1681 μ.Χ. Το λείψανο του ενταφιάσθηκε στο ναό της Θεοτόκου, στη νήσο Χάλκη. Ο ηγούμενος Μακάριος του μοναστηριού του Μαύρου Μόλου αγόρασε και φύλαξε τις πόρτες του εργαστηρίου απέναντι στην είσοδο του Πατριαρχείου, που είχαν βαφτεί με το αίμα του μάρτυρα.
Πηγή: saint.gr
