Από αναπληρώτρια Δασκάλα πήραμε και δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο:
ΟΧΙ φίλε μου….
Δεν επαναπαύθηκα….Δεν τα παράτησα όλα στην τύχη τους….Μόχθησα…Προσπάθησα….Και συνεχίζω να το κάνω…..Κάθε μέρα…..Κάθε πρωί που ξυπνάω να πάω στο σχολείο…..Κάθε απόγευμα που προετοιμάζομαι για την επόμενη μέρα…Κοιτώ τους μαθητές μου στα μάτια και είμαι περήφανη για αυτούς….Δεν ντρέπομαι να κοιτάξω τους γονείς, γιατί την ώρα του μαθήματος είμαι εκεί για τα παιδιά τους….χωρίς να ασχολούμαι με το facebook…..Στα διαλείμματα παίζω μαζί τους κι όχι με το κινητό μου….Δεν είμαι τεμπέλα και θέλω να βελτιώνομαι….Μου αρέσει να μαθαίνω και να εξελίσσομαι….Προφανώς όμως δεν έχω τη δυνατότητα που έχεις εσύ….Και δεν μπορώ να τα κάνω όλα μαζί….Γιατί εγώ δουλεύω μόνο για 9 μήνες….Δε ζω στο σπίτι των γονιών μου….Δεν έχω κάποιον να με χορηγεί…..Γιατί εγώ τα κάνω όλα μόνη μου!!!!!
Γι΄ αυτό ΑΠΕΡΓΩ!!!!! Για να συνεχίσω να μπορώ να τα κάνω όλα μόνη μου!!!!!! Για να συνεχίσω να μη ντρέπομαι τους γονείς!!!!!! Για να συνεχίσω να κοιτώ τους μαθητές μου στα μάτια!!!!!! Για να συνεχίσω να είμαι παράδειγμα γι΄ αυτά!!!!!!!
Γιατί καλά τα μεταπτυχιακά, καλά τα σεμινάρια αλλά ο δάσκαλος είναι πρώτα άνθρωπος!!!!!! Είναι παράδειγμα!!!!!!! Και διδάσκει τη δικαιοσύνη….
Κι η δικαιοσύνη λέει πως όποιος μόχθησε αυτός θα αμειφθεί!!! Αυτός που κάθε Σεπτέμβρη παρατούσε τη ζωή του για να τοποθετηθεί ούτε κι αυτός ήξερε που, ούτε κι αυτός γνώριζε από πότε και να χτίσει την ζωή του προσωρινά μέχρι να χρειαστεί να αλλάξει τόπο διαμονής πάλι και πάλι….Χρόνια τώρα…..Αυτός πρέπει να προηγηθεί….
Υ.Γ. Κι ας μη συμφέρει ούτε εμένα την ίδια αυτό…..
