Κείμενο – Φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης
Ο Κρητικός, όπου κι αν είναι, θέλει ελάχιστα υλικά αγαθά, για να περάσει η ώρα του, με το καλύτερο τρόπο.
Αυτά τα δύο είναι η ρακή με το μεζέ τση, και η καλή παρέα!
Ο μεζές, όσο πιο απλός, τόσο πιο απλά και γνήσια θα είναι και όλα τα άλλα.
Μετά από το μεζέ, η καλή παρέα, θα είναι εκείνη που θα ανεβάσει τον Κρητικό.
Όλα τα άλλα, το καλαμπούρι, τη πλάκα, το γέλιο μέχρι δακρύων, το αναλαμβάνει ο ίδιος!
Λίγο τυράκι, δυο ελιές, η λίγη αγκινάρα με λεμόνι, λίγη τομάτα, λίγο καρπούζι, όλα από λίγο είναι αρκετά, για να γίνουν πολλά για τον Κρητικό!
Δε θέλει πολλά να το ρίξει στο τραγούδι, η «να ρίξει και κιανένα καμπανό»!
Δεν τον νοιάζει ακόμα κι αν δεν έχει ποτήρια η παρέα!
Φτάνει μονάχα να υπάρχει η ρακή!
Γιατί άνετα κόβει ένα πορτοκάλι στη μέση, «κάνει μεζέ» τις φέτες πορτοκαλιού, και ποτήρια τα άδεια μισά πορτοκάλια!
Άνετα σκουντρά και με τα … ποτηροπορτόκαλα!
Έτσι γεννήθηκε ο Κρητικός, λαϊκός τύπος έξω καρδιά, φτάνει να βρει τον «ορτάκη» του που είναι κι εκείνος «τουίσι του»!
Ο κρητικός, με όλα τη πίνει τη ρακή του!
Και με αγκινάρες τουρσί, και με κάστανα, και με σταφίδες, και με κουνάλια, και με κεφτέργια, και με πεπόνι και με μαρούλι, ακόμα και με τρυφερό βλαστό αγκάβανο ξεφλουδισμένο!
Αυτός είναι ο Κρητικός, και πιστεύω, πως αυτή του η συνήθεια, είναι από τα καλά του στοιχεία!
