Γράφει ο Νικόλαος Φουκαράκης
Ο Μαγιάσης Νικόλαος υπήρξε την Γερμανική κατοχή συνεργάτης των Γερμανών και έδρασε κυρίως στην ευρύτερη περιοχή της Μεσσαράς με συλλήψεις, καταδόσεις και εκτελέσεις και σύμφωνα με μαρτυρίες υπήρξε υπεύθυνος για 392 εκτελέσεις Κρητικών.
Το όνομα του έγινε μισητό παντού όπως και το όνομα του κάθε προδότη στην ιστορία μας και το τέλος του είχε την δίκαιη τιμωρία που συνήθως έχουν οι προδότες.
Στις 26/09/1945 ο ειδικός ανακριτής Ηρακλείου εκδίδει ένταλμα προφυλακίσεως του προδότη Μαγιάση.
Στις 30 Απριλίου 1947 το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων που συνεδρίαζε στο Ηράκλειο, ήταν έτοιμο να βγάλει την ετυμηγορία του μετά από μακρά συνεδρίαση ημερών και ενώ ο Μαγιάσης είχε φορέσει την μάσκα του άκακου ανθρωπάκου στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Ο πρόεδρος του δικαστηρίου ζητά από τον κατηγορούμενο-προδότη Μαγιάση να σηκωθεί για να ακούσει την ποινή του, τότε ένας άγνωστος μαυροφορεμένος άντρας πετιέται ξαφνικά μπροστά του με μίσος για εκδίκηση κρατώντας ένα μαχαίρι και του φωνάζει “τον Μιχάλη τον θυμάσαι”..σκυλί ” και το μαχαίρι χώθηκε 5 φορές στην κοιλιά του ενώ ο πρόεδρος του δικαστηρίου δεν πρόλαβε να του ανακοινώσει την απόφαση του δικαστηρίου.
Ήταν ο Γιώργης Βρέντζος ή Τηγανίτης ο οποίος πήρε την εκδίκηση για τον φόνο του αδερφού του Μιχάλη στην Νίδα του Ψηλορείτη.
Σωριάστηκε κάτω και στο ίδιο το αίμα του πνιγόταν. Στις 5 το απόγευμα πέθανε στο Πανάνειο νοσοκομείο Ηρακλείου. Σήκωσε τα χέρια του ψηλά ο Γιώργης ο Τηγανίτης και παραδόθηκε στους Χωροφύλακες του δικαστηρίου ανακουφισμένος.
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους γκεσταπίτες – όπως τους λέγανε – ο Μαγιάσης πήρε αυτό που του άξιζε. Βρήκε το θάνατο από τα χέρια του αδερφού του Μιχάλη Βρέντζου, του Γιώργη ή “Τηγανίτη” έσφαξε το συνεργάτη των ναζί, παίρνοντας εκδίκηση για τον αδερφό του, αλλά και για όλους τους άλλους θανάτους μαζί.
Στην μαζική εκτέλεση στην Γέργερη στις 15-8-1944 στην οποία εκτελέστηκαν 24 άντρες και μέσα σ αυτούς δυο αδέρφια της γιαγιάς από την σύζυγο μου, Βολιτάκης Γιάννης και Αλέξανδρος είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.
