Κείμενο – Φωτογραφία: Χαριστή Φανουράκη Κουκουμπεδάκη
Παπά Σωκράτη δάσκαλε καλό σου ταξίδι στη βασιλεία των ουρανών….
Δε θα σε ξεχάσω που μας στεφάνωσες με τον αγαπημένο μου Κωστή και μας έδωσες την ευκή σου να είμαστε πάντα αγαπημένοι….
“”Αφιέρωμα””
…Στη μνήμη σου….
Σαφί στη στράτα τσ’ αθρωπιάς
και στση τιμής πορπάθειες
και την αξιοπρέπεια
στα χέρια σου εκράθειες….
Πόσα κοπέλια εβάφτισες
μα κι εδασκάλεψές τα
για να σαλεύγουν στσ’ αθρωπιάς
το μονοπάτι ντρέτα….
Πόσα κοπέλια πέρασαν
απ’ τα δικά σου χέρια
κι ορμήνευγές τως μην κρατούν
μίσους ποτέ μαχαίρια…
Πόσους δεν είχες σαν καλός παπάς στεφανωμένους
και μυρωμένους με Χριστό
και μεταλαβωμένους…
Πόσες χιλιάδες λειτρουγιές
έκαμες στον καιρό σου
μα και ποτέ δεν έλειπες στον κάθ’ εσπερινό σου…
Κι εδά σε κάλεσεν ο Θιός
κοντά ντου για να σ’ έχει
και σαν Πατέρας σπλαχνικός
σαφί να σε προσέχει…
Στου παραδείσου το μπαξέ
να ‘σαι να σεργιανίζεις
των Χερουβίμ και Σεραφείμ ύμνους να ψαλμουδίζεις…
Και με τσ’ Αγίους του Θεού
να σεργιανά η ψυχή σου
γιατί ενάρετη ‘τονε
κι άγια η ψυχή σου….
