Στα τέλη του Αυγούστου ωριμάζει ο καρπός της συκιάς, που στην πραγματικότητα δεν είναι φρούτο αλλά ένα λουλούδι που ανθίζει εσωτερικά, ένα κρυφό άνθος που βλασταίνει προς τα μέσα. Τότε είναι που τρώμε φρέσκα, ολόγλυκα σύκα, που πρέπει να καταναλωθούν άμεσα γιατί δεν κρατάνε πολύ ή αλλιώς να συντηρηθούν με κάποιον από τους παραδοσιακούς τρόπους: γίνονται πεντανόστιμες μαρμελάδες, πικάντικα τσάτνεϊ ή αποξηραίνονται και διατηρούνται για πολλούς μήνες. Φυσικά υπάρχει και το γλυκό κουταλιού σύκο, αλλά αυτό δεν γίνεται από ώριμους φθινοπωρινούς καρπούς αλλά από τα μαγιάτικα σύκα, τους ορνούς, που είναι αρσενικά και δεν εξελίσσονται στο μεγάλο ζουμερό φρούτο που ξέρουμε.
Η συκιά υπάρχει στη φύση σε εκατοντάδες ποικιλίες, παρότι οι εμπορεύσιμες είναι πολύ λίγες. Είναι ένα δέντρο που αγαπάει το μεσογειακό κλίμα, αλλά αντέχει μέχρι τους -5 βαθμούς χωρίς κανένα πρόβλημα. Καθώς έχει λίγους εχθρούς, δεν χρειάζεται πολλά ραντίσματα για να επιβιώσει. Καλό αυτό, γιατί τα σύκα είναι απίθανη τροφή, εξαιρετικά νόστιμη και πολύ πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Τώρα διανύουμε την εποχή τους. Για την ακρίβεια είμαστε στα τελειώματα, μια και φέτος η παραγωγή λόγω του παρατεταμένου καύσωνα ήταν πρώιμη. Για το πώς πήγε η φετινή χρονιά και για πολλά ακόμη μάθαμε περισσότερα συνομιλώντας με καλλιεργητές.
