Του Νίκου Μιχελάκη*
Σε δραματική κατάσταση έχουν περιέλθει αρκετοί ελαιώνες της χώρας και ιδιαίτερα της Κρήτης, εξαιτίας του συνδυασμού των πολύ μειωμένων φετινών βροχοπτώσεων και των ασυνήθιστα παρατεταμένων υψηλών θερμοκρασιών που επικρατούν από την περασμένη άνοιξη.
Η κατάσταση είναι ιδιαίτερα ανησυχητική στην Ανατολική Κρήτη όπου, εκτός από τις σημαντικές επιπτώσεις στην ποσότητα και ποιότητα της παραγωγής, έχουμε και πρωτοφανείς ζημιογόνες επιδράσεις στα ίδια τα ελαιόδεντρα! Αρκετά από αυτά, ιδίως όσα δεν αρδεύονται, ενώ απώλεσαν τα άνθη και τους καρπούς τους, άρχισαν να παρουσιάζουν έντονα συμπτώματα ξήρανσης. Τα φύλλα σε αρκετές περιπτώσεις, έχουν στρίψει, έχουν αποκτήσει χρώμα καφέ-κιτρινο και έχουν περάσει πλέον το σημείο της «μόνιμης μάρανσης» μετά το oποίο δεν επανέρχονται ακόμη και αν αρδευτούν ή δεχτούν κάποιες βροχές μάλλον απίθανες, όπως φαίνεται για την Κρήτη.
Έτσι, όπου υπάρχουν δίκτυα άρδευσης κυρία φροντίδα των παραγωγών είναι πώς να εξασφαλίσουν νερό για κάποια άρδευση και αρκετές είναι οι διενέξεις που δημιουργούνται σε διαφόρους ΤΟΕΒ αλλα και Δήμους για τα προγράμματα άρδευσης.
Όμως όπου δεν υπάρχουν δίκτυα άρδευσης ή βρίσκονται για διαφόρους λόγους σε αδράνεια, και η άρδευση είναι πρακτικά αδύνατη όπως λένε αρκετοί παραγωγοί, η κατάσταση είναι τέτοια που εγκυμονεί κινδύνους για πυρκαγιές σε ελαιώνες.
Από την άλλη πλευρά και ο λίγος ελαιόκαρπος που φέρουν δέντρα ξερικά που βρίσκονται σε εδάφη αβαθή και ελαφρά, έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε αδυνατεί και να συνθέσει ελαιόλαδο αλλά και να το αποδώσει αργότερα κατά την έκθλιψη του στο ελαιοτριβείο. Οι παραγωγοί είναι απογοητευμένοι ότι «δεν θα βγάλουν λάδι ούτε για το σπίτι» όπως λένε.
* Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ. Τα άρθρα του εκφράζουν προσωπικές απόψεις και δεν απηχούν κατά ανάγκη τις απόψεις του ΣΕΔΗΚ. Μπορούν να αναδημοσιευτούν μόνο μετά άδεια του (nmixel@otenet.gr)
