Παλιότερα τα χαρούπια ήταν μια από τις κύριες ασχολίες των κατοίκων των ορεινών κυρίως περιοχών της Μεσαράς.
Σήμερα μόνο κάποιοι «μερακλήδες» ασχολούνται με αυτή τη δουλειά, καθώς είναι δύσκολη και επίμονη και με λιγοστά κέρδη!
Μαζεύονται όπως οι ελιές…
Στρώνουμε λινάτσες και ραβδίζονται με τα καλάμια!
Η επιστημονική της ονομασία «Ceratonia siliqua, προέρχεται από την ελληνική λέξη «κέρατο» και ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματική της εικόνα, αφού ο καρπός της εξωτερικά είναι σκληρός σαν κέρατο και μοιάζει με καφετί φασόλι.
Το μακρόβιο αυτό δέντρο που φτάνει μέχρι και τα 18 μέτρα ύψος καρποφορεί από 80 έως 100 χρόνια.
Την πρώτη καρποφορία πρέπει να την περιμένει κανείς στο 7ο έτος της ηλικίας του.
Το δέντρο συμβιώνει με βακτηρίδια, τα οποία δεσμεύουν άζωτο από τον αέρα.
Γι΄αυτόν το λόγο δεν χρειάζεται επιπλέον λίπανση.
Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι η χαρουπιά είναι ένα δέντρο εξαιρετικά ανθεκτικό στη ζέστη και στην ξηρασία και γι΄ αυτό μπορεί και αναπτύσσεται ακόμα και σε πετρώδη ή και ηφαιστειογενή εδάφη. Έτσι, εκτός από την Ελλάδα, τη συναντάμε στην Κύπρο, καθώς και σε άλλες μεσογειακές χώρες, όπως στην Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία και την Τυνησία, οι οποίες έχουν παρόμοιο κλίμα.
Οι φωτογραφίες από το μάζεμα των χαρουπιών στο Ζαρό, νωρίτερα φέτος, αφού η χρονιά είναι πρώιμη…
