Οι βαλίτσες έτοιμες…
Τα εισιτήρια στη θέση τους και το μυαλό στην τελευταία σχολική ημέρα του έτους…
Σήμερα με αεροπλάνα και βαπόρια, χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί θα ξεχυθούν στα πέλαγα και στους δρόμους για να πάνε στα σπίτια τους, στις οικογένειές τους.
Μια ιστορία που κρατά χρόνια, που σε κάποιους έχει γίνει βίωμα, τρόπος ζωής βρε αδελφέ…
– Πριν να έλθω στην Κρήτη δεν είχα μπει ποτέ σε αεροπλάνο, μου έλεγε η Θεοδώρα η δασκάλα του ολοήμερου στο σχολείο μας (καλή της ώρα)… Μέχρι τώρα πατούσα στεριά και δεν χρειαζόταν αν περνώ θάλασσα… μα δε με νοιάζει.
Συνήθισα!
Έτσι είναι…
Πολλές φορές η ταλαιπωρία γίνεται συνήθεια, τρόπος ζωής…
Ας τα αφήσουμε όμως αυτά σήμερα!
Το σημείωμα το έγραψα για να σας ευχηθώ καλό ταξίδι και καλές γιορτές…
Τα υπόλοιπα στο επανειδείν…
Α, και μην ξεχάσετε το κέικ, στο γυρισμό!
Και πάλι καλοτάξιδοι και Καλές Γιορτές!
Ζ. Κ.
(Υ.Γ.: Στα περί διορισμών και άλλα τινά, πάντα είμαι επιφυλακτικός στα λόγια των πολιτικών και μάλιστα στα όσα εκστομίζονται παραμονές εκλογών! Θυμίζω, για τους παλιότερους, το διαγωνισμό ΑΣΕΠ της Ειδικής Αγωγής, 2011, εποχή αλήστου μνήμης Διαμαντοπούλου, που ακόμα τον περιμένουμε…)
