Τα ελάχιστα αλιευτικά σκάφη που έχουν απομείνει στην Ιεράπετρα έχουν ξεκινήσει από τον περασμένο μήνα να βγαίνουν για ψάρεμα, αφού έχει φτιάξει ο καιρός, αλλά οι ψαριές τους είναι “αναιμικές” και οι ζημιές τους στα δίχτυα καθημερινές από τα κοφτερά δόντια των λαγοκέφαλων.
Από τη στιγμή που θα δέσουν στο λιμάνι και θα “ξεψαρίσουν” παραδίδοντας τη μικρή σε κιλά ψαριά τους στους εμπόρους της περιοχής, αρχίζει για τους ψαράδες της Ιεράπετρας ο αγώνας του μπαλώματος των σχισμένων διχτυών, προετοιμάζοντας τα αλιευτικά τους εργαλεία για το επόμενο αλιευτικό ταξίδι.
«Μόλις γυρίσουμε από το ψάρεμα, δεν πάμε στα σπίτια μας να ξεκουραστούμε, όπως κάνουν όλοι οι εργαζόμενοι όταν τελειώνουν τη δουλειά τους, αλλά μένουμε μέσα στο αλιευτικό μας και ράβουμε ασταμάτητα τα σχισμένα μας δίχτυα. Ράβουμε κάθε μέρα και όλη μέρα, για να μπορέσουμε να επιδιορθώσουμε τις ζημιές που μας προκαλούν στα αλιευτικά μας εργαλεία οι λαγοκέφαλοι. Ράβουμε πολλές περισσότερες ώρες από τις μοδίστρες!
Αυτή η καθημερινή μας μάχη με τους λαγοκέφαλους μάς έχει κουράσει και μας έχει απογοητεύσει, γιατί βλέπουμε ότι η παράκτια αλιεία καταστρέφεται και η Πολιτεία… σφυρίζει αδιάφορα. Μας έταξαν οι κυβερνώντες ότι θα μας δώσουν κάποιες αποζημιώσεις για τις ζημιές που μας προκαλούν οι λαγοκέφαλοι και τα λεοντόψαρα, που έχουν μειώσει σε επικίνδυνο βαθμό τους πληθυσμούς των μπαρμπουνιών και άλλων εμπορεύσιμων ποιοτικών ψαριών, τα οποία εμείς ψαρεύαμε κάποτε και βγάζαμε κάποιο μεροκάματο για να ζήσουμε τις οικογένειές μας. Ούτε αποζημιώσεις έχουμε δει από το κράτος, ούτε κίνητρα μάς έχουν δοθεί για να αλιεύουμε με κάποια επιδότηση αυτά τα εισβολικά είδη», μας είπε ο νεαρός αλιέας Αλέξης Χαραλαμπάκης, σκυμμένος με τη σακοράφα πάνω από τα σκισμένα του δίχτυα, τα οποία ράβει ατελείωτες ώρες μέχρι να πέσει ο ήλιος για να ξεκινήσει το επόμενο ταξίδι.
Οι ζημιές στα δίχτυα είναι καθημερινές από τα κοφτερά δόντια των λαγοκέφαλων
«Δεν πάμε πια για ψάρεμα στη Χρυσή, επειδή οι λαγοκέφαλοι και τα λεοντόψαρα έχουν εξαφανίσει τα μπαρμπούνια γύρω από το νησί και δεν πιάνουμε πάνω από ένα κιλό και άλλο ένα κιλό κουτσομούρα μαζί με μερικά ανεμόψαρα. Με αυτές τις ψαριές δεν μπορούμε να πληρώσουμε ούτε τα πετρέλαια του σκάφους, να πάμε και να γυρίσουμε στη Χρυσή. Γι’ αυτό επιλέγουμε να ψαρεύουμε κοντά στις ακτές ανατολικά και δυτικά της Ιεράπετρας, ώστε να έχουμε μικρότερο κόστος στα καύσιμα που καταναλώνουμε», μας είπε, ράβοντας τα δίχτυα του, ο Αλέξης Χαραλαμπάκης.
Χωρίς ψάρια η θάλασσα
Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και το γρι-γρι που κάποτε έβγαζε πάνω από 200 τελάρα αφρόψαρα. Τα ιχθυοαποθέματα στη θάλασσα της Ιεράπετρας έχουν μειωθεί δραματικά και η παράκτια αλιεία σβήνει.
«Όλοι μας σκεφτόμαστε να αλλάξουμε επάγγελμα. Στο λιμάνι της Ιεράπετρας έχουμε μείνει μόνο μια δεκαπενταριά αλιευτικά σκάφη και ορισμένα δεν πάνε πάνω από δύο φορές τη βδομάδα για ψάρεμα. Δουλεύω 20 χρόνια στην Ιεράπετρα ως επαγγελματίας αλιέας. Αυτό που βλέπω τα τελευταία χρόνια είναι πρωτόγνωρο. Τα ψάρια ελάχιστα και τα προβλήματα καθημερινά δεκάδες. Το κόστος της αλιείας έχει ανέβει πάρα πολύ λόγω της αύξησης στις τιμές των καυσίμων, ενώ οι ψαριές έχουν πιάσει πάτο. Είναι συχνό το φαινόμενο, τα έξοδα του σκάφους να είναι περισσότερα από τα έσοδα που έχουμε πουλώντας τα λίγα ψάρια που πιάνουμε.
Περιμένουμε από το ΥΠΑΑΤ να κάνει πράξη τις υποσχέσεις περί οικονομικής στήριξης των ταλαιπωρημένων από τους λαγοκέφαλους και τα λεοντόψαρα παράκτιων αλιέων, για να μείνουμε κάποιοι ρομαντικοί ακόμη ψαράδες στη θάλασσα, προκειμένου να μη διαλύσει εντελώς η παράκτια αλιεία», μας είπε ο αλιέας Κώστας Τζωρτζάκης, ράβοντας κι εκείνος τα δίχτυα του μέσα στο δικό του αλιευτικό σκάφος.
Αλλάζουν επάγγελμα
Κάποιοι ψαράδες της Ιεράπετρας αναζητούν εναλλακτικές επαγγελματικές λύσεις, μένοντας όμως κοντά στο ίδιο αντικείμενο.
«Επειδή δε θέλουμε να εγκαταλείψουμε τη θάλασσα γιατί μέσα σε αυτήν έχουμε γεννηθεί, ψάχνουμε να δούμε πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τον αλιευτικό τουρισμό. Να κάνουμε ταξίδια αναψυχής, δηλαδή, με τους ξένους επισκέπτες μας και να τους μαθαίνουμε να ψαρεύουν με καλάμι ή καθετή. Ήδη έχουμε κάνει τις πρώτες κινήσεις πάνω σε αυτό το αντικείμενο. Πιστεύω ότι από τον αλιευτικό τουρισμό μπορούμε να βγάλουμε ένα καλό μεροκάματο, το οποίο σήμερα στερούμαστε από την παραγωγική αλιεία», πρόσθεσε ο καπετάν Γιάννης Χρυσοφάκης.
Πηγή: neakriti.gr
