Λάβαμε από νεαρό γιατρό το ακόλουθο κείμενο. Αφορά την εμπειρία του με άλλο συμφοιτητή του γιατρού:
Χθες το βράδυ πήγα με ένα αδελφικό μου φίλο σε μια ομιλία του πατήρ Γεωργίου Σχοινά. Αφού τελείωσε η ομιλία και πήραμε την ευχή του πήραμε τον δρόμο του γυρισμού για το σπίτι μου όπου θα με άφηνε. Το παλικάρι αυτό στο παρελθόν είχε μπλέξει με ναρκωτικά και μετά από θαυμαστό τρόπο τον είχε σώσει η Παναγία μας από βέβαιο θάνατο αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Το συγκεκριμένο παλικάρι είχε δαιμονιστεί και ταλαιπωριόταν καιρό τώρα. Του είχαν διαβάσει και ευχές εξορκισμού αλλά του είχαν πει ότι δεν καθάρισε τελείως. Παρόλα αυτά προσπαθεί εξομολογείται τακτικά ,έχει πνευματικό πατέρα. Χθές λοιπόν κατά την διάρκεια της επιστροφής πιάσαμε κουβέντα για την γιαγιά την Γαλακτία και του είπα ότι στο παρελθόν με είχε γλιτώσει και εμένα και ότι είναι ο φόβος και ο τρόμος των δαιμόνων. Και να μην φοβάται γιατί θα τον βοηθήσει. Του έβγαλα λοιπόν να του δείξω ένα κομματάκι ρούχο δικό της που έχω πάνω μου συνεχώς και του είπα . Να όταν με έσωσε εμένα φορούσε αυτό . Εκείνη την στιγμή ξεκίνησε να μουγκρίζει το παλικάρι και να βγάζει άναρχες κραυγές. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο … Η φωνή δεν ήταν δικιά του. Αν μπορώ να περιγράψω τις κραυγές ίσως μοιάζουν με του χοίρου ή κάποιου άγριου ζώου. Το παλικάρι είχε διπλώσει στην θέση του οδηγού και μούγκριζε. Του λέω θέλω να πάρεις αυτό το ρούχο δώρο από εμένα να το έχεις πάνω σου συνεχώς να σε προστατεύει η γιαγιά και του το έβαλα στην μπροστινή τσέπη του πουκάμισου. Άρχισε να μου λέει πάρτο πάρτο καίγομαι καίγομαι. Δεν μπορώ να το πάρω μαζί μου. Αυτό συνεχίστηκε για κανένα δεκάλεπτο…. Στο τέλος αφού ηρέμισε μου λέει κόψε μου το μισό δεν γίνεται να το πάρω όλο. Αφού του το έδωσα χωριστήκαμε και έφυγε. Σήμερα μου έστειλε μήνυμα ότι οπότε προσκυνάει το κομματάκι ύφασμα καίγεται.
