Στις συζητήσεις που κάναμε κατά καιρούς στις διάφορες υπηρεσίες, προκειμένου να υποστηρίξουμε τα αιτήματα των κατοίκων της περιοχής που θα κατασκευαστεί το φράγμα του Πλατύ ποταμού, με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι υπάρχει στρεβλή εικόνα για την περιοχή και για τους οικισμούς.
Υπάρχει η αντίληψη ότι πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο τόπο με κάποια μικρά, ερειπωμένα χωριά τα οποία κατοικούνται από ηλικιωμένους ανθρώπους, χωρίς προοπτική και μέλλον, που στο βάθος του χρόνου θα εγκαταλειφθούν οριστικά. Με αυτή την αντίληψη θεωρούν ότι δεν είναι λογικό η πολιτεία να διαθέσει λεφτά για αναπλάσεις στην περιοχή.
Δεν ξέρουμε πως σχηματίστηκε αυτή η στρεβλή εικόνα, ποιος την μετέφερε και για ποιο σκοπό. Ίσως είναι ένα εύκολο, βολικό επιχείρημα προκειμένου να απορριφθούν τα αιτήματα των κατοίκων.
Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Στην περιοχή τα τελευταία τριάντα χρόνια μετά την κατασκευή της λιμνοδεξαμενής Βυζαρίου καλλιεργήθηκαν χιλιάδες στρέμματα σύγχρονων ελαιώνων, δεκάδες στρέμματα γραμμικών αμπελώνων με σύγχρονες ποικιλίες που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας κρασί.
Υπάρχει πτηνοτροφική μονάδα που απασχολεί δεκάδες εργαζόμενους με δραστηριότητα σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Υπάρχει έντονη δραστηριότητα στη μελισσοκομία. Υπάρχουν ακόμη κτηνοτροφικές επιχειρήσεις που παράγουν σημαντικές ποσότητες γάλακτος και κρέατος. Στις Λαμπιώτες λειτουργεί παραδοσιακό τυροκομείο βιολογικών προϊόντων.
Επίσης στο Πετροχώρι υπάρχουν τουριστικές υποδομές υψηλών υπηρεσιών. Ακόμη λειτουργεί παραδοσιακό καφενείο γνωστό σε όλο το Ρέθυμνο. Υπάρχουν παραδοσιακά ρακοκάζανα, ενώ στο Βυζάρι εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί παραδοσιακή ταβέρνα.
Όλες αυτές οι οικονομικές δραστηριότητες είναι βέβαιο ότι δεν μπορεί να πραγματοποιούνται από λίγους ηλικιωμένους ανθρώπους. Ούτε παραπέμπουν σε εγκαταλελειμμένο τόπο. Δείχνουν ανθρώπους εργατικούς, δραστήριους, που αγαπούν τον τόπο τους και μόλις τους δοθεί η δυνατότητα την αξιοποιούν και με όρεξη δουλεύουν, παράγουν και συμβάλλουν στην τοπική και την κρατική οικονομία.
Με την κατασκευή του φράγματος σε κάποιες από αυτές τις επιχειρήσεις θα περιοριστεί η δράση τους σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί το μεγαλύτερο μέρος των εδαφών που ασκούν τη δράση τους απαλλοτριώνονται. Κάποιες άλλες που δραστηριοποιούνται εξολοκλήρου στη λεκάνη κατάκλυσης οδηγούνται σε οριστικό κλείσιμο.
Η πολιτεία δεν μπορεί να αγνοεί αυτούς τους ανθρώπους και τα αιτήματά τους. Να μην φτιάχνει τις υποδομές εκείνες που θα τους δώσουν τη δυνατότητα επιβίωσης στον τόπο τους μέσα από άλλες δράσεις . Η κρατική αδιαφορία και η μη λήψη μέτρων τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, θα είναι η αιτία που θα οδηγήσει τους κατοίκους στην πραγματική εγκατάλειψη του τόπου τους.
Όσοι συμμετέχουν στις αποφάσεις που αφορούν το μέλλον αυτού του τόπου, έχουν υποχρέωση να τον επισκεφτούν, να συνομιλήσουν με τους κατοίκους, να αποκτήσουν προσωπική άποψη για την εικόνα της περιοχής , ώστε οι αποφάσεις τους να είναι δίκαιες.
Η Συντονιστική Επιτροπή Πετροχωρίου – Λαμπιωτών
