Κείμενο – Φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης
Θυμάμαι το συγκεκριμένο άνθος που με εντυπωσίαζε από παιδί, όταν το συναντούσα κυρίως κάτω από χαρουπιές, συνήθως σε κάποιο υψόμετρο.
Το έκοβα και έκανα ανθοδέσμη μαζί με άλλες ανεμώνες, κόκκινες, αποχρώσεις του μπλε, άσπρες ή ακόμα και κίτρινες!
Ένα πολύ σπάνιο πράσινο λουλούδι της Άνοιξης, που το διακρίνουμε αυτή την εποχή τέλη του Φλεβάρη με αρχές Μάρτη, ανάμεσα στη χλωρίδα της Κρητικής υπαίθρου.
Διαθέτει μονάχα τρία πέταλα με το σκούρο χρώμα στην άκρη, που είναι το σήμα κατατεθέν του φυτού!
Θα το αναζητήσουμε στις εξορμήσεις μας, αν και δύσκολα φαίνεται ανάμεσα στην ποικίλη πράσινη χλωρίδα.
Το θυμάμαι από παιδί που το συναντούσα κυρίως κάτω από χαρουπιές, συνήθως σε κάποιο υψόμετρο 500 μέτρων. Το έκοβα και έκανα ανθοδέσμη μαζί με άλλες ανεμώνες, κόκκινες, αποχρώσεις του μπλε, ακόμα και κίτρινες! Εκείνο όμως που μου άρεσε ιδιαίτερα, ήταν το εντυπωσιακό άρωμά του!
Οι γονείς μας την έλεγαν Κατίνα, και ουδέποτε κατάλαβα το γιατί!
Πάλι και εφέτος σε χαρουπιά από κάτω το συνάντησα στην ορεινή περιοχή Αμύγδαλος της Γαλιάς, και το φωτογράφισα μάλιστα με μηχανή 4Κ!
