του Κωνσταντίνου Κεφαλογιάννη, Βουλευτή ΝΔ Ηρακλείου
Ο νόμος για την ίδρυση μη Κρατικών –μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων αποτελεί μια πραγματική μεταρρύθμιση. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προκάλεσε αντιδράσεις στην αντιπολίτευση. Αποτελεί ,όμως, μια σημαντική και ιστορική στιγμή για την τριτοβάθμια εκπαίδευση στην Ελλάδα. Θα προσφέρει σημαντικά οφέλη όχι μόνο στους φοιτητές, στους καθηγητές και στα Α.Ε.Ι. αλλά και στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.
Στο σύνολο των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μόνο η Ελλάδα δεν επέτρεπε την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων. Ήμασταν μέχρι τώρα η θλιβερή εξαίρεση. Το περιβάλλον όμως της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ταχύτατο, δυναμικό και συνεχώς μεταβαλλόμενο. Η χώρα μας πρέπει να διαβάσει αυτές τις εξελίξεις και να θέσει εθνικούς στόχους στην έρευνα, στην εκπαίδευση, στις νέες τεχνολογίες.
Τα μη κρατικά πανεπιστήμια θα αποτελέσουν την εναλλακτική επιλογή παροχής υπηρεσιών ανώτατης εκπαίδευσης. Με υψηλού επιπέδου υποδομές, με αναγνωρισμένα προγράμματα διεθνούς κύρους και διαπιστευμένο ακαδημαϊκό προσωπικό. Θα προσελκύσουν φυσικά και ξένους φοιτητές. Γιατί ποιος δεν θα ήθελε να σπουδάσει Ιστορία, Φιλολογία, Φιλοσοφία στη χώρα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη;
Βέβαια, θα πρέπει να λειτουργήσουν υπό καθορισμένες προϋποθέσεις. Να είναι σοβαρές ακαδημαϊκές μονάδες, με επενδύσεις σε επίπεδο υποδομών και ερευνητικών εργαστηρίων. Τα μέλη ΔΕΠ που θα τα στελεχώσουν πρέπει να είναι υψηλού επιπέδου, να υπόκεινται στις ίδιες διαδικασίες πρόσληψης και εξέλιξης με αυτές του Δημόσιου Πανεπιστημίου και βέβαια να έχουν τη δυνατότητα να κάνουν έρευνα.
Στόχος είναι να ανακοπεί το ρεύμα μετακίνησης Ελλήνων φοιτητών σε ξένα ΑΕΙ, που κοστίζει στην ελληνική οικονομία 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο και αφορά πάνω απο 40.000 φοιτητές. Ας μην εθελοτυφλούμε. Σήμερα αρκετά ελληνόπουλα αναγκάζονται να σπουδάζουν σε χώρες οπως η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Βουλγαρία επιβαρύνοντας οικονομικά τις οικογένειες τους. Επιπλέον, η ίδρυση μη κρατικών Α.Ε.Ι., θα προσφέρει θέσεις εργασίας σε διδακτικό και επιστημονικό προσωπικό και θα ανακόψει τη διασπορά Ελλήνων καθηγητών στο εξωτερικό.
Οφείλουμε να μελετήσουμε τα καλά παραδείγματα του εξωτερικού. Η Κύπρος το 1966 είχε μόλις 1.962 φοιτητές σε δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα, με τους αλλοδαπούς σπουδαστές να ανέρχονται τότε σε μόλις 160 άτομα. Σήμερα, με τη λειτουργία των 10 πανεπιστημίων, από τα οποία τα τρία είναι δημόσια και τα επτά ιδιωτικά, οι αντίστοιχοι αριθμοί ανέρχονται σε 23.812 Κύπριους και 30.423 ξένους φοιτητές. Η μετατροπή της Κύπρου σε περιφερειακό εκπαιδευτικό κέντρο, έχει προσθέσει στο ΑΕΠ της χώρας 6%.
Η ίδρυση και λειτουργία μη κρατικών πανεπιστημίων στη χώρα μας είναι μία πρόκληση. Καλούμαστε να ανταποκριθούμε σε αυτή. Το Δημόσιο Ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν έχει λόγο και δεν πρέπει να φοβάται τις αλλαγές και τον ανταγωνισμό. Αλλοίμονο αν στην Παιδεία, δεν υπάρχει εξέλιξη. Το μέλλον ,εξάλλου, ή το σχεδιάζεις ή το υφίστασαι. Ο ρόλος μας πρέπει να είναι δίπλα και μπροστά από τις εξελίξεις.
