Γράφει ο Κώστας Γ. Τσικνάκης*
Αποτελεί, κατά πολλούς, την κορυφαία στιγμή στην πολύχρονη θεατρική πορεία της Μελίνας Μερκούρη. Ο λόγος, για την ερμηνεία της στο έργο του Τεννεσσί Ουίλλιαμς, «Γλυκό πουλί της νιότης».
Το έργο του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα, που πρωτοπαίχτηκε στη Νέα Υόρκη το 1959, παρουσιάστηκε στην Ελλάδα τον Μάρτιο του 1960 από το «Θέατρο Τέχνης». Η μετάφραση είχε κάνει ο Μάριος Πλωρίτης και η σκηνοθεσία ήταν του Καρόλου Κουν. Ο σκηνικός διάκοσμος ήταν του Γιάννη Στεφανέλλη, τα κοστούμια της Ντέννης Βλαχιώτη και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Η Μελίνα Μερκούρη, υποδυόταν την Αλεξάνδρα ντελ Λάγκο ή Πριγκίπισσα Κοσμονόπολη. Μαζί της, έπαιζαν οι ηθοποιοί: Γιάννης Φέρτης (Τσανς Γουαίην), Γιώργος Λεφεντάριος (Φλάϋ), Γιώργος Κωνσταντίνου (Τζώρτζ Σκάντερ), Νίκος Κούρος (Χάτσερ), Κώστας Μπάκας (Μπος Φίνλεϋ), Μίμης Κουγιουμτζής (Τομ Φινλεϋ), Τασία Παντερ Θεία Νόννι), Μάγια Λυμπεροπούλου (Χέβενλυ Φίνλεϋ), Χρήστος Δοξαράς (Τσαρλς), Θάνος Κανελλής (Σταφφ), Μαρία Μαρμαρινού (Μις Λούσυ), Γιώργος Λαζάνης (Ο Άγνωστος), Ελένη Σαγιάνου (Βιολέττα), Θόδωρος Καττσαδράμης (Σκόδωρος Καττσαδράμης) Ψαράς (Μπαντ).
Οι κριτικές για το έργο υπήρξαν εγωμιαστικές. Θεωρήθηκε από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς και για τον λόγο αυτό το «Θέατρο» θεώρησε επιβεβαιωμένο να αφιερώσει το εξώφυλλό του στη γνωστή ηθοποιό. Η φωτογραφία ήταν του Ι. Σακελλαρίου. Στις σελίδες του τόμου δημοσιεύονταν επίσης η μετάφραση του έργου, χαρακτηριστικές φωτογραφίες της παράστασης και ορισμένες κριτικές που είχαν δημοσιευτεί στον αθηναϊκό Τύπο.
Η επίσημη έκδοση «Θέατρο» εμφανίστηκε το 1957 και συνέχισε να εκδίδεται ως το 1969. Κυκλοφορούσε στο τέλος κάθε χρονιάς και αποτελούσε, όπως αναγραφόταν στον υπότιτλό της, «Έκδοση Θεάτρου, Μουσικής, Χορού και Κινηματογράφου». Τυπωνόταν αρχικά στις Γραφικές Τέχνες Ασπιώτη-Έλκα, στη συνέχεια στους Αδελφούς Ρόδη και, τέλος, στις Γραφικές Τέχνες Ι. Μακρής.
Εκδότες και διευθυντές της τα χρόνια 1957-1958 ήταν ο Θεόδωρος Κρίτας και ο Αντώνης Βουσβούνης και διευθυντής σύνταξης ο Μάριος Πλωρίτης. Τα χρόνια 1959-1969 εκδότης και διευθυντής της παρέμεινε μόνος ο Θ. Κρίτας. Διευθυντής σύνταξης εξακολούθησε να είναι το 1966 ο Μ. Πλωρίτης. Ύστερα από την αυτοεξορία του στο Παρίσι, λόγω της Δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967, την επιμέλεια, τα χρόνια 1967-1969, είχε ο Φραντζής Κ. Φραντζισκάκης.
Στόχος της εκδοτικής πρωτοβουλίας ήταν η προβολή των καλλιτεχνικών δρώμενων της εποχής. Στους συνεργάτες της συγκαταλέγονταν δεκάδες λογοτέχνες και διανοούμενοι της εποχής.
Από τους θεατρικούς συγγραφείς, ήταν οι: Λούλα Αναγνωστάκη, Αλ. Γαλανός, Βαγγέλης Γκούφας, Ιάκωβος Καμπανέλλης, Παύλος Μάτεσις, Κώστας Μουρσελάς, Μέντης Μποσταντζόγλου, Σωτήρης Πατατζής, Γεώργιος Ρούσσος, Άγγελος Τερζάκης και Δημήτρης Ψαθάς.
Θεωρείται από τις σημαντικότερες εκδόσεις των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών.
* Ο Κώστας Γ. Ο Τσικνάκης είναι Φιλόλογος και Ιστορικός από το Πετροκεφάλι της Μεσαράς και εργάζεται στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (ΕΙΕ)
