του ΤΙΤΟΥ ΤΑΓΑΡΑΚΗ
Επιτίμου Δικηγόρου
π. Προέδρου Νομαρχιακού
Συμβουλίου Ηρακλείου
Σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ.2 του Συντάγματος έτους 1975, όλες οι εξουσίες ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Με την φράση αυτή το Ελληνικό Σύνταγμα τοποθετείται στην κορυφή της ιεραρχίας των πηγών του δικαίου. Οι διατάξεις του είναι απόλυτα δεσμευτικές, δεν έχουν δηλαδή απλώς κατευθυντήριο χαρακτήρα.
Η θέση επομένως του Συντάγματος βρίσκεται στην κορυφή της ιεραρχίας των κανόνων δικαίου της έννομης τάξης, που σημαίνει ότι οι επιταγές του δεσμεύουν τα όργανα όλων των κρατικών εξουσιών, δηλαδή αναθεωρητικής, νομοθετικής, εκτελεστικής σε όλες τις εκφάνσεις της και της δικαστικής.
Συνοψίζοντας, όλα τα κρατικά όργανα (Πρόεδρος Δημοκρατίας, κυβέρνηση, Πρωθυπουργός) υπέχουν ρητή υποχρέωση τήρησης του Συντάγματος και τέλος με την ακροτελεύτια διάταξη του (άρθρο 120) ανάγεται σε ύστατο εγγυητή της συνταγματικής νομιμότητας ο πολίτης.
Κάθε ενεργός πολίτης επομένως, όταν εμφανώς διαπιστώνει τον εξευτελισμό των άρθρων του Συντάγματος, έχει συνταγματικό δικαίωμα και παράλληλα υποχρέωση, να διατυπώνει την άποψη του και αυτή την έννοια έχει και το προκείμενο άρθρο.
Τον τελευταίο καιρό, η Κυβέρνηση με πρωτοφανή σπουδή, μεθοδικά και εφαρμόζοντας νομικές αλχημείες, πριν από την καθ ομολογία της συνταγματική μεταρρύθμιση, οδηγεί το άρθρο 16 του Σ στο «κάλαθο των αχρήστων», χωρίς να εξηγεί ΣΟΒΑΡΑ για ποιο λόγο και ποιούς σκοπούς εξυπηρετεί.
Το άρθρο 16 παρ.2 ρητά ορίζει ότι «Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους» και στην παρ.5 «Ότι η ανώτατη εκπαίδευση παρέχεται αποκλειστικά από ιδρύματα που αποτελούν νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου με πλήρη αυτοδιοίκηση…. τελούν υπό την εποπτεία του Κράτους κλπ.
Μέχρις ενός σημείου η Κυβέρνηση διαλαλούσε και επεδίωκε συμμαχίες των υπολοίπων κομμάτων, για την νόμιμη συνταγματική αλλαγή του άρθρου 16, κάνοντας λόγο για αναγκαιότητα, αφού διαφορετικά δεν γίνεται ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, ανεξάρτητα με την αναγκαιότητα τους, που εύκολα μπορεί κάποιος να συμφωνήσεις.
Ξαφνικά όμως, «ως κεραυνός εν αιθρία», από την Κυβέρνηση τέθηκε η συζήτηση σε νέα βάση και εξευτελίζοντας το άρθρο 16, άρχισαν να αναφέρονται στην ενεργοποίηση διακρατικών συμφωνιών και να επικαλούνται το άρθρο 28 στο οποίο ρητά αναφέρεται ότι «…..οι κανόνες διεθνούς δικαίου, καθώς και οι διεθνείς συμβάσεις… αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού δικαίου, καθώς υπερισχύουν από κάθε διάταξη νόμου…. για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον κλπ».
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, ακροβατώντας στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας, εξισώνουν το Σύνταγμα με ένα «απλό νόμο», και χωρίς καμιά αιτιολογία ποιο είναι το «ύψιστο Εθνικό συμφέρον», φτάνουν στο έσχατο σημείο να ΕΞΕΥΤΕΛΙΖΟΥΝ το Σύνταγμα, το οποίο ασφαλώς δεν αποτελεί ένα συνήθη νόμο αλλά την πηγή της νομοθεσίας και το «Ευαγγέλιο της Δημοκρατίας», κατά τον αείμνηστο ΜΑΝΕΣΗ, καθηγητή μου στα φοιτητικά μου χρόνια.
Στην προσπάθεια τους να πείσουν εαυτούς και αλλήλους για την συνταγματική νομιμότητα των αντισυνταγματικών θεωριών τους, άρχισαν να καθυβρίζουν απροκάλυπτα το ισχύον Σύνταγμα του 1975, εκείνο που επέβαλε ο ιδρυτής του κόμματος τους ο Κων/νος Καραμανλής.
– Ομιλούν για αντιμετώπιση της αδικίας και κατάργηση ιδεοληψιών.
– ΄Οτι οι συνταγματικές διατάξεις «δεν ερμηνεύονται στατικά μέσα στο χρόνο (δηλαδή οι διατάξεις του συντάγματος ερμηνεύονται κατά το δοκούν και όπως τα συμφέρονται εξυπηρετούνται κάθε φορά;;;).
– Ότι η ερμηνεία του συντάγματος ερμηνεύεται «ανάλογα με την εξέλιξη της κοινωνικής πραγματικότητας»???????????
– Ότι πιστεύουν στην «άρση του κρατικού μονοπωλίου στα ΑΕΙ»????
– Ότι πρόκειται ουσιαστικά για «κοινωνική πολιτική… και έρχεται αντίθετη με αδικίες που κανείς δεν καταλαβαίνει γιατί υφίστανται»???
– Ότι το άρθρου 16 έχει καταγωγή από το σύνταγμα της Δικτατορίας????
– Ότι το άρθρο 16 «αποτελεί ντροπή της Δημοκρατίας»..Βασ.Φλωρίδης Αν/λέας ΑΠ. Αρθρο 9/7/2023 ???? και άλλα πολλά.
Όλα τα παραπάνω μου δίδουν δικαίωμα να πιστεύω απόλυτα ότι, η Κυβέρνηση, χωρίς ίχνος ντροπής, προσπαθεί να ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΕΙ ακόμη και το Ελληνικό Σύνταγμα, για να εξυπηρετήσει τα κομματικά της συμφέροντα.
