Δεν βρίσκω δύναμη να πω… να γράψω κάτι άλλο,
Θεέ μου! να μην ξανασυμβεί, τέτοιο κακό μεγάλο.
Εβάλατε πλώρα στης γης, τα μήκη και τα μάκρη
κι ο πόνος είναι ανείπωτος, σκληρός ο μισεμός,
ένα «γιατί» απασχολεί, όλους μας συνεχώς,
και μονομιάς εστέρεψε, ακόμα και το δάκρυ!
Κάποια χαρά αγγελική για σας τώρ’ απομένει,
σε αιώνιους προορισμούς έχετε ήδη φθάσει,
αφού κάποιον δεν θα ‘χετε, για να σας περιμένει,
και μόνο στα ονείρατα, θα έρχεται στη στάση.
Κουράγιο και υπομονή, αυτές οι λέξεις μόνο,
λόγια για ν’ απαλύνουνε, δεν βρίσκονται στον πόνο.
Τα όνειρά σας της ζωής, τοόσο ψηλά επήγαν,
με τρένα που δεν φτάσανε, μα σίγουρα εφύγαν…
Δημήτρης Χ. Σάββας
Προϊστάμενος της Βικελαίας Δημοτικής
Βιβλιοθήκης.
