Κείμενο – Φωτογραφίες: Λευτέρης Καραγιάννης
Όταν 20 Ιανουαρίου, στην καρδιά του υποτιθέμενου χειμώνα τρυγάς μέλι έρεικα όλη μέρα με το κοντομάνικο,, όταν ξεμελίζεις έξω στην αυλή μέσα στη νύχτα και παρακολουθείς ζωντανά κατά την διάρκεια της εξαγωγής του μελιού τη διαδικασία κρυστάλλωσης του, όταν, όταν, όταν…. τότε ζεις σε ένα παράδεισο που ονομάζεται Κρήτη.
Το θέμα είναι ότι πολλοί που γεννήθηκαν και ζούνε εδώ δεν θα το συνειδητοποιήσουν ποτέ.
Το εκτιμούν πολύ περισσότερο οι λογής επισκέπτες μας που μας επισκέπτονται από όλο τον κόσμο και ζουν μερικές μέρες της ζωής που ζούμε εμείς μια ολόκληρη ζωή.
Γιατί ακόμα και με την κλιματική αλλαγή και τα ακραία κερικα φαινόμενα που ολοένα επικρατούν περισσότερο, αυτός ο τόπος μας δίνει απλόχερα αγαθά και πράγματα που άλλοι άνθρωποι δεν φαντάστηκα ποτέ.
Καλή ευτυχισμένη Κυριακή σε όλους σας!
