Φωτογραφία: Θεοδόσης ΓεωργιάδηςFood styling: Σταυρούλα Φουτσά
Τι είναι το πρώτο που σας έρχεται στον νου όταν ακούτε «οικογενειακό τραπέζι»; Άλλοι θα πουν «κοκκινιστό» ή «λεμονάτο», άλλοι «παστίτσιο», άλλοι «γιουβέτσι», άλλοι «κοτόπουλο στον φούρνο με πατάτες». Αλλά στην ουσία θα αντλήσουν όλοι από την ίδια δεξαμενή, από το ίδιο συνταγολόγιο με ελληνικά φαγητά κλασικά, αγαπημένα και χιλιομαγειρεμένα, που δεν τα βαριόμαστε ποτέ, κι ας ήταν εκεί από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας.
Το κρέας που μελώνει στην κατσαρόλα ή αργοψήνεται στον φούρνο και αποκτά μια τραγανή πετσούλα σκέτη ζημιά, τα ζυμαρικά που ποτίζουν από τη σάλτσα, τα γενναιόδωρα ορθογώνια κομμάτια που βγαίνουν από το ταψί… Είναι καλύτερη η Κυριακή όταν έχεις μπροστά σου κόκορα με χυλοπίτες; Είναι. Όταν έχεις λαχανοντολμάδες, περιχυμένους με βελούδινο, ξινούτσικο αυγολέμονο; Επίσης. Πλούσια, χορταστικά και στο μάτι, ενωτικά, αυτά τα φαγητά έχουν κάτι γιορτινό και συνάμα χαλαρό και καθησυχαστικά οικείο. Είναι παράδοση, είναι συνέχεια, είναι αναμνήσεις, είναι θαλπωρή.
