Την Κυριακή 14 Ιανουαρίου του 2001 και ώρα 12:55 δόθηκε τηλεφωνικά από το Συντονιστικό Κέντρο του ΕΚΑΒ στο γραφείο αεροδιακοµιδών αίτηση αεροδιακοµιδής ασθενούς από Πάτµο. Η αίτηση διαβιβάστηκε µέσω FAX στο Γραφείο Επιχειρήσεων της HELITALIA στις 12:59.
Το ΕΚΑΒ ανέλαβε την εκτέλεση αποστολής αεροδιακοµιδής του 75χρονου ασθενούς Αγαπητού Βαρκάδου που είχε υποστεί καρδιακό επεισόδιο από τη νήσο Πάτµο στην Αθήνα με πλήρωμα τέσσερα μέλη, τον ιταλό κυβερνήτη Αντόνιο Βακάρι, συγκυβερνήτη τον Παναγιώτη Καταβέλη, την γιατρό Σοφία Μπεφόν και τον νοσηλευτή Γιώργο Λεβεντζώνη.
Η απογείωση του ελικοπτέρου από το αεροδρόμιο του Ελληνικού µε προορισµό την Πάτµο πραγµατοποιήθηκε την 13:46. Η διαδροµή την οποία θα έπρεπε να ακολουθήσει, σύµφωνα µε το υποβληθέν σχέδιο πτήσεως, ήταν Αθήνα- Πάτµος -Αθήνα.
Μετά από πτήση 48 min, υπό καλές µετεωρολογικές συνθήκες το ελικόπτερο προσγειώθηκε στη Μύκονο στις 14:34. Αφού συµπλήρωσε τις δεξαµενές του µε καύσιμα απογειώθηκε για τον τελικό προορισµό του (Πάτµο) στις 14:47.
Η προσγείωση στο ελικοδρόμιο της Πάτμου έγινε στις 15:22. Έπειτα από τηλεφωνική επαφή του πληρώµατος του ελικοπτέρου µε τον βοηθό του Γραφείου Επιχειρήσεων της Helitalia, συνεφωνήθη να προσγειωθεί στην Σύρο, λόγω επιδεινώσεως του καιρού Αθηνών.
Η απογείωση από το ελικοδρόμιο της Πάτμου πραγµατοποιήθηκε στις 15:36.
Μετά την λήψη του τελευταίου µετεωρολογικού Αθηνών από το αεροδρόµιο της Μυκόνου, ο κυβερνήτης του ελικοπτέρου απεφάσισε την συνέχιση της πτήσεως προς Αθήνα, παρά την επικράτηση ιδιαιτέρως δυσµενών καιρικών συνθηκών σε ακτίνα 20 ναυτ. µίλια από το Α/∆ Ελληνικού.
Σύμφωνα με το πόρισμα παίρνει αριστερή κλίση και προσκρούει με δύναμη στην επιφάνεια της θάλασσας με αποτέλεσμα να αποκοπεί το ουραίο τμήμα. Η καμπίνα διαλύεται και βυθίζεται αμέσως. Λόγω της σφοδρότητας της σύγκρουσης ο θάνατος των 5 ανθρώπων είναι ακαριαίος. Τα σώματά τους παρασύρονται από τα θαλάσσια ρεύματα, μακριά από το σημείο της πτώσης.
Επακολούθησε αµέσως κήρυξη του ελικοπτέρου σε κατάσταση ανάγκης από το Ενιαίο Κέντρο Συντονισµού Έρευνας και ∆ιάσωσης (ΕΚΣΕ∆) και η έναρξη των προβλεποµένων διαδικασιών για τον εντοπισµό του και τη διάσωση των επιβαινόντων. Την 18:56 ώρα το αεροναυαγοσωστικό ελικόπτερο SUPER PUMA της Πολεµικής Αεροπορίας (Π.Α.) εντόπισε συντρίμματα του στην προαναφερθείσα θέση.
Τα κύρια τµήµατα του ελικοπτέρου εντοπίστηκαν από το ωκεανογραφικό πλοίο “ΑΙΓΑΙΟ” του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΚΘΕ), σε βάθος 248m την 19-1-2001, οι δε θαλάσσιες και εναέριες έρευνες για την ανεύρεση των αγνοουμένων συνεχίστηκαν έως το βράδυ της 25-1-2001, χωρίς αποτέλεσµα.
Ένα µέρος των συντριµµάτων του ελικοπτέρου ανελκύσθη την 10-2-2001 ενώ τα υπόλοιπα την 1-3-2001. Παράλληλες έρευνες του βαθυσκάφους “ΘΕΤΙΣ”, για τον εντοπισµό των αγνοουµένων δεν απέδωσαν.
Το πόρισμα
Το πόρισμα της επιτροπής Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφαλείας Πτήσεων ανέφερε ότι από τον ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας της Μυκόνου δόθηκε στον κυβερνήτη του ελικοπτέρου δελτίο καιρού προγενέστερο του ισχύοντος με αποτέλεσμα ο καιρός να φαίνεται καλύτερος απ ότι τελικά ήταν. Εάν ο κυβερνήτης είχε λάβει το νεότερο δελτίο με την ραγδαία επιδείνωση τότε σύμφωνα με την κοινή λογική και τους κανόνες της επαγγελματικής ειδικότητας, θα προσγειωνόταν το ελικόπτερο στο αεροδρόμιο της Σύρου που έχει νοσοκομείο και δεν θα είχαμε 5 θύματα.
Τα συντρίμμια του μοιραίου ελικοπτέρου βρέθηκαν 5 μέρες μετά κοντά στη νησίδα Άγιος Γεώργιος, στα ανοιχτά του Σουνίου. Δυστυχώς καμιά από τις οικογένειες των αδικοχαμένων, εκτός από αυτήν της Σοφίας Μπεφόν, δεν μπόρεσε να πει το τελευταίο αντίο στους δικούς της ανθρώπους, αφού ποτέ δεν βρέθηκαν. Μόνο η σορός της άτυχης γιατρού, αναγνωρίστηκε με την μέθοδο του DNA, σχεδόν 3 μήνες μετά το τραγικό συμβάν, στις 18 Μαρτίου 2001, όταν το πτώμα της βρέθηκε στο ακρωτήριο Γραμβούσα των Χανίων”.
Αιτίες της πτώσης σύμφωνα με το πόρισμα
Η συνέχιση της πτήσεως µε κανόνες VFR νύχτα και υπό µετεωρολογικές συνθήκες IMC.
Η παραγνώριση της επικρατούσης κακοκαιρίας.
Πιθανή απώλεια προσανατολισµού στο χώρο, η οποία οδήγησε σε αδυναµία ελέγχου της πτήσεως του Ε/Π µε αποτέλεσμαµα τη βύθιση και συντριβή του.
Το 2000 το ΕΚΑΒ προμηθεύτηκε 5 ελικόπτερα Augusta Bell Α109 από τα οποία μέσα σε 2 χρόνια συνετρίβησαν τα 3 και χάθηκαν 12 συνολικά άτομα διασώστες, γιατροί και ασθενείς
Στις 14 Ιανουαρίου 2001 ανοιχτά του Σουνίου έπεσε το πρώτο Agusta και χάθηκαν ο διασώστης Λεβετζόνης Γιώργος, η γιατρός Σοφία Μπεφόν, ο κυβερνήτης Αντόνιο Βακάρι και ο συγκυβερνήτης Καταβέλης Παναγιώτης. Στις 17 Ιανουαρίου 2002 χάθηκαν, όταν έπεσε το δεύτερο Augusta, ο γιατρός Χρήστος Αντύπας, ο διασώστης Λευτέρης Φερεντίνος, ο Βασίλης Χαμτζίδης κυβερνήτης και Στεφάν Μάγιερ συγκυβερνήτης. Στις 10 Φεβρουαρίου 2003 στη διαδρομή από Μυτιλήνη προς Ικαρία έπεσε το 3ο Agusta Bell και χάθηκαν ο Μαγκέτ Σαφάτ γιατρός, Κουρούλης Ιωάννης διασώστης, Στράτος Φωτιάδης κυβερνήτης και ο Λέντης Ηλίας συγκυβερνήτης.
Το 2012 στην Κρήτη κατά τη διάρκεια υπηρεσιακών αναγκών εκτράπηκε από την πορεία του ασθενοφόρο και έχασαν τη ζωή τους ο Δ/ντής του ΕΚΑΒ Βουρβαχάκης Δημήτρης, γιατρός και ο διασώστης και πρόεδρος του Σωματείου Βαγγέλης Κελαράκης.
Το διπλό τροχαίο δυστύχημα που στοίχισε τη ζωή στον Διευθυντή του ΕΚΑΒ Κρήτης Δημήτρη Βουρβαχάκη και τον διασώστη Βαγγέλη Κελαράκη
Το χρονικό της τραγωδίας
Στις 12 Δεκεμβρίου 2012 και ώρα 08:40 το πρωί, το ασθενοφόρο στο οποίο επέβαιναν ο ιατρός και Διευθυντής ΕΚΑΒ Κρήτης κ. Δημήτρης Βουρβαχάκης και οι Διασώστες Νίκος Μυρωδιάς και Βαγγέλης Κελαράκης, συγκρούστηκε με διερχόμενο ΙΧ αυτοκίνητο που ερχόταν από το αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας στο ύψος της Αγίας Πελαγίας με αποτέλεσμα να ανατραπεί και να τυλιχτεί στις φλόγες.
Ο Νίκος Μυρωδιάς με σπασμένα τα πόδια σώθηκε όταν ο Δημήτρης κατάφερε να τον σπρώξει έξω από το φλεγόμενο ασθενοφόρο. Ήταν η δεύτερη φορά που ο Δημήτρης του έσωζε τη ζωή. Αντίθετα, ο Δημήτρης και ο Βαγγέλης εγκλωβίστηκαν και χάθηκαν στις φλόγες.
Πηγή: patrisnews.com
