῾Η ἱερότητα τοῦ ὄρους Σινᾶ ἦταν ἑπόμενο νά ἑλκύσει ψυχές ῾Οσίων καί ᾿Αναχωρητῶν, οἱ ὁποῖοι κατά τούς πρώτους αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ, μέσα στούς διωγμούς καί στό θόρυβο τῶν πόλεων, ἐζητοῦσαν τήν ἐλεύθερη λατρεία, τήν συχία καί τήν προσευχή σέ τόπους ἐρημικούς. ῾Ο τόπος ἐκεῖνος χωρίς νά δίνει ἀνέσεις ἦταν κατάλληλος γιά τήν πνευματική ἀνύψωση τῆς ψυχῆς. ᾿Επιπλέον δέ οἱ ἐντυπώσεις πού ἔρχονταν στό νοῦ ἀπό τίς διηγήσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γιά τό ὄρος Σινᾶ ἐνίσχυαν τήν συχία τοῦ τόπου καί τήν ὁλόψυχη ἀφοσίωση πρός τόν Θεό.
᾿Επειδή τότε δέν ὑπῆρχε κτισμένο μοναστήρι, οἱ παλαιοί ἐκεῖνοι ᾿Αναχωρητές καί ᾿Ασκητές ἐχρησιμοποιοῦσαν ὡς κελλιά τους σπήλαια ἤ καλύβες, τίς ὁποῖες ἔκτιζαν σέ μικρή ἀπόσταση τή μία ἀπό τήν ἄλλη.
Οἱ ῞Αγιοι αὐτοί Πατέρες ἐφονεύθησαν ἀπό τούς Βλέμμυες, βάρβαρο λαό πού ἐκατοικοῦσε σέ ὅλη τήν ἔρημο, ἀπό τήν ᾿Αραβία μέχρι τήν Αἴγυπτο καί τήν ᾿Ερυθρά Θάλασσα καί ἄρχισε τίς ἐπιδρομές του τό 373 μ.Χ.
᾿Αλλά καί πρίν ἀπό πολλά χρόνια, ἐπί τῆς ἐποχῆς τῆς βασιλείας τοῦ Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.) καί ὅταν Πατριάρχης ᾿Αλεξανδρείας ἦταν ὁ Πέτρος (300-311 μ.Χ.), ἐφονεύθησαν καί ἄλλοι ῞Οσιοι Πατέρες πού σύχαζαν στό ὄρος Σινᾶ. Συγκεκριμένα, στό ὄρος Σινᾶ ἐκατοικοῦσαν καί Σαρακηνοί. Αὐτοί, ὅταν ἀπέθανε ὁ ἀρχηγός τους, ξεσηκώθηκαν καί ἐσκότωσαν πολλούς ἀσκητές. ῞Οσοι ἀπό αὐτούς διέφυγαν τό θάνατο κατέφυγαν σέ ἕνα ὀχύρωμα. Τότε, κατά θεία πρόνοια, φάνηκε τή νύχτα στούς Σαρακηνούς μιά φλόγα πού κατέκαιγε ὅλο τό ὄρος Σινᾶ καί ἔφθανε ὥς τόν οὐρανό. Μόλις εἶδαν τή φλόγα αὐτή οἱ Σαρακηνοί, ἐφοβήθηκαν πολύ, ἄφησαν κάτω τά ὅπλα τους καί ἔφυγαν.
Οἱ ᾿Ασκητές πού ἐφονεύθησαν ἦταν τριάντα ὀκτώ καί εἶχαν διάφορες πληγές στά σώματά τους. ῎Αλλων δηλαδή εἶχαν ἀποκοπεῖ οἱ κεφαλές, ἐνῶ ἄλλων μόλις κρατοῦνταν ἀπό ἕνα μικρό τμῆμα δέρματος. Κάποιους μάλιστα οἱ βάρβαροι τούς ἔκοψαν στή μέση καί ἐχώρισαν τό σῶμα τους σέ δύο κομμάτια.
᾿Από τά φονικά σπαθιά διεσώθησαν δύο ῞Αγιοι, ὁ Σάββας καί ὁ ῾Ησαΐας, οἱ ὁποῖοι καί ἔθαψαν τούς φονευθέντες καί ἐδιηγήθηκαν τά σχετικά μέ αὐτούς.
Πηγή: apostoliki-diakonia.gr
